Het kan overal schuilen, bij mij achter in de tuin.
Tussen de pompoenen en de boerenkool.

Het kan overal schuilen, boven op zolder in een doos.
Tussen de opruiende t-shirts en de sportsokken.
Het kan overal schuilen, op straat in een vuilnisbak.
Tussen fruitresten en een bijna lege tandpasta tube.

Het gevaar kan overal schuilen, het meest achter in mijn hoofd.
Tussen dwanggedachten en depressies.

De terroristen wonen bij mij in de straat. Vooral aan de overkant.
Aan deze kant wonen wij, wij waren hier het eerst.

Tussen ons slechts asfalt, auto’s en vooroordelen.
Omdat onze Goden allebei wartaal uitslaan.

Alles kan overal schuilen,
om de ene hoek staat
een mooie gedachte verscholen.

Om de andere
een bloederige confrontatie
tussen misverstanden
en kwade bedoelingen.

Harry Zevenbergen