regen walst over velden
de wind beukt, een oude
boom piept en kreunt
heeft het zwaar, het water
dreunt, golven vallen over
elkaar, struikelen spontaan
rivieren treden buiten hun oevers

de hemel barst open met
een oorverdovend kabaal
bliksem slaat als vlijmscherp
staal in de natte grond, vogels
zijn gevlogen, knaagdieren houden
zich verscholen in vernuftig gebouwde
holen onder de zwarte doordrenkte aarde

als de storm is uitgeraasd en de
donkergrijze lucht weer opklaart
zal het bleke zonlicht haar helle
flauwe stralen voorzichtig over
kruinen van bomen, de aangedane
velden en gekalmeerde wateren
laten stromen

 

 

 

tekst Marina Verte | foto Jan Kees Helms

Door ravage