De term cultuurmarxisme spookt al enige jaren rond op opiniesites. Zondag dook het op in het deftige tv-programma Buitenhof waar twee ‘intellectuelen’ verbaal slaags raakten met elkaar. De één zag cultuurmarxisme als voorbeeld van rechts-extremistisch complotdenken (de terrorist Anders Breivik omhelsde de theorie toch niet voor niets?), de ander ziet er de oorsprong van westerse zelfhaat in. Het wemelt van die types: van diversiteitsdwazen aan universiteiten, professionele zeurkousen om vrouwenquota er door te drukken tot loslopende gendergekkies met of zonder piemeltje.

Kortom, je werd niets wijzer van Buitenhof. Misschien was dat wel de bedoeling. Het studiopubliek zat er bij alsof ze een voorstelling aanschouwden in De Kleine Komedie. Ze zagen twee ouwelijke jonge mannen van nog geen dertig aan tafel een act opvoeren: de één rechtse denker, de ander linkse intellectueel. Bruusk onderbroken door lachsalvo’s van de aanwezigen die nog nét niet klapten na elke onbedoelde grap (of domme opmerking).

Maar wat houdt de theorie eigenlijk in, vroeg de presentator. „En nu niet over Zwarte Piet beginnen hoor”, voegde hij er met pretoogjes aan toe. De rechtse denker probeerde opnieuw zijn anti-politiek correcte standpunt uit te leggen, associeerde er vrolijk op los, strooide kwistig met geleerde namen. En hup, hij werd weer getackeld door zijn opponent die aan de hand van de reacties uit het publiek opmaakte een thuiswedstrijd te spelen. En plotseling: „Genderneutrale stellen hebben minder bevredigende seks…” Huh?!

Wie meer wilde weten deed er goed aan Google te raadplegen. Cultuurmarxisme begon bij Antonio Gramsci, een communist uit de jaren ’30 van de vorige eeuw. Vervolgens nam de Frankfurter Schule zijn idee over met als motto dat eerst de bestaande cultuur vernietigd moest worden. Om dat te bereiken verlegde men de aandacht van economie naar cultuur, wat een politiek geloofssysteem opleverde waar het politiek correcte denken (policor) uit voortkwam: alles mag gezegd worden zolang het maar niet afwijkt van de mainstream. Gemuilkorfde vrijheid van meningsuiting zoals wij die kennen, zeg maar.

Zouden Gramsci en de Frankfurters verantwoordelijk zijn voor policor? Waarom niet bij de Franse Revolutie beginnen, daar ontwikkelde zich immers het gelijkheidsbeginsel. Voor een beter begrip van het studiodebat van Buitenhof had vooraf gedefinieerd moeten worden wat de begrippen links en rechts precies inhouden. Maar daar zat de redactie kennelijk niet op te wachten. Doel leek om de twee heren, tussen ‘echte onderwerpen’ door, het saaie programma te laten verluchtigen met de inbreng van wat humor. Er is voor de VPRO niets leukers dan een rechtse denker op z’n bek te zien gaan.

Is het daarom allemaal gezwets? Wat opvalt is dat de politieke middenpartijen perfect passen in de cultuurmarxistische theorie. Decennialang steunden en voerden die een neoliberaal beleid dat een crisis veroorzaakte ten koste van de lage inkomens. En ze staan welwillend tot positief tegenover het migratievraagstuk, de wensen van hysterische carrièrefeministen, diversiteitsgoeroes, genderkwesties en ga zo maar door. Maar of je dat bij Gramsi moet laten beginnen? Ik denk eerder aan Pechtold.

Ron Kretzschmar

Door ravage

Abonneer
Laat het weten als er

*

6 Reacties
Oudste
Nieuwste Meest gestemd
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties
Sandra Westrenen
6 jaren geleden

Ook begin vorige eeuw werd het zaad van het communisme gezaaid onder ‘intellectuelen’, de befaamde ‘Mars door de Instituties’. Zo werd het nieuwe normaal gecreëerd. Maatschappij ontwrichtende strategie die makkelijk wordt uitgedragen door legers ‘Bruikbare Idioten’. Van die laatsten komen er steeds meer – het zaad is gezaaid. De tijd van oogsten is nu. Zonder historisch besef het communisme in N.Korea wel bekritiseren, maar dezelfde ideologie juist verheerlijken als die wordt doorgedrukt door ‘Internationale’ onder VN-vlag. 1 wereldregering, zonder soevereine landen, hun volkeren, religies noch culturen.
Neem d’n Frans – Frans Timmermans: “nationalisme = als alcoholisme; even blij, gevolgd door lang hoofdpijn. Frans zal ‘t weten.
De balk in zijn eigen ogen ziet hij dan weer niet. Frans vind dat iedereen Patriottisch moet zijn, Europese patriot – bij bedoeld natuurlijk EU-patriot.
Gemakshalve negeert Frans de nazi-wortels van de EU. En de nazi-agenda van de EU.
Dat een Unie van en door lobby’s feitelijk fascisme is.
Diversiteit in de EU is ver te zoeken. Het politbureau wordt louter bevolkt met marxisten.

http://joostniemoller.nl/2014/09/de-eu-is-het-kind-van-de-frankfurter-schule/

Het onderstaande citaat beschrijft hoe (volgens Gramsci) het marxisme in West-Europa zege zal zegevieren.
“Alleen door middel van een lange mars door de instituties zullen de Europese banden met de joods-christelijke waarden gebroken kunnen worden. Daarna zullen we de macht naar ons toetrekken.”

Het cultureel marxisme (of progressivisme) heeft als doel traditionele waarden af te breken.
De ideologie staat lijnrecht tegenover het kapitalisme, het christendom, de traditionele familie en het nationalisme. http://curiales.nl/2015/03/13/cultureel-marxisme
‘CULTURAL MARXISM The Corruption of Americ’a
https://www.youtube.com/watch?time_continue=568&v=gIdBuK7_g3M

Orwelliaans 24×7 localiseren, volgen, opsporen en vervolgen is in die kringen dan ook ‘vooruitgang’, het soviet systeem dus:
https://langleveeuropa.nl/2017/07/internet-sleepnet-geintroduceerd-door-vvd-cda-pvda-cu-sgp-50plus-en-pvv/
Het net/web willen ze voor 2020 dichttrekken:
5 Reasons the UN Is Jumping on the Blockchain Bandwagon:
https://singularityhub.com/2017/09/03/the-united-nations-and-the-ethereum-blockchain/

Alles is oorlog, WO3 wordt op alle fronten gevochten.

Hector
6 jaren geleden
Antwoord aan  Sandra Westrenen

Cultuurmarxisme, mix van halve waarheid en bedrog

Zoals doorgaans het geval is met de ideeën van het alt-right vulgarisme is ook het cultuurmarxisme een uitvinding die ervoor bedoeld is de schuld voor alle maatschappelijke problemen bij een helder omschreven doelgroep te leggen. Zo maak je later gemakkelijker korte metten met ze. En, zoals ook wel vaker, zijn de bronnen van het gedachtegoed ook weer van duistere origine en in directe verbinding met de contouren van de fascistische ideologie.

Beweerd wordt onder andere dat Gramsci zich tegen “onze” joods-christelijke cultuur zou richten. In werkelijkheid spelen etniciteit en afkomst (mits niet klasse-gebonden) nauwelijks of indirect een rol in de ideeën die hij formuleert en waarin “cultuur” als een manifestatie van sociaal-economische onderdrukking wordt geanalyseerd.

In deze alinea van de wiki https://en.wikipedia.org/wiki/Cultural_hegemony wordt dat helder uitgelegd:

“In Marxist philosophy, cultural hegemony is the domination of a culturally diverse society by the ruling class who manipulate the culture of that society—the beliefs, explanations, perceptions, values, and mores—so that their imposed, ruling-class worldview becomes the accepted cultural norm; the universally valid dominant ideology, which justifies the social, political, and economic status quo as natural and inevitable, perpetual and beneficial for everyone, rather than as artificial social constructs that benefit only the ruling class.”

Het gaat Gramsci er dus om de mechanismen te ontdekken die het mogelijk maken dat de heersende klasse kan heersen en daarbij ook legitimiteit ervaart. Macht is volgens hem niet alleen gebaseerd op dwang, maar ook op vormen van consensus. In die zin geeft hij meer gewicht aan de “onderbouw”, ofwel alle onderdelen van de maatschappij (media, cultuur, onderwijssysteem enz.) die volgens Marx vooral zijn afgeleid van de “bovenbouw”, de sociaal-economische relaties.

Dat maakt de middelen om tot revolutie te komen diverser: Ook een “mars door de instituties”, waarbij ideeën, waarden en normen van heersende instituties in een dynamisch proces worden veranderd, zou kunnen leiden tot een socialistische maatschappij.

Met deze informatie wordt de positie van alt-right ook helder. Allereerst stellen zij dat cultuur iets ahistorisch is, een constante, een vast patroon zonder invloeden. In het verlengde daarvan hanteert men een reductionistisch cultuurbegrip, namelijk een begrip waarin cultuur alleen zou bestaan uit (onveranderlijke) etnisch-historische componenten. In de tweede plaats verzetten zij zich tegen een politieke Umkehrung aller Werte, waarmee zij feitelijk contra-revolutionair zijn en onderdanig aan de heersende cultuur, die door socialisten wordt gezien als de cultuur van de gevestigde liberaalkapitalistische orde.

Dit sluit natuurlijk naadloos aan bij het gedachtegoed van fascisme en nazisme dat links als een groot gevaar zag voor de traditionele waarden van het Volksorganisme, waarden die op zichzelf ten dienste stonden van de status quo en de belangen daarachter. Niet zo vreemd dat de anarchistische kolom leider Buenaventura Durruti tijdens de Spaanse Burgeroorlog opmerkte dat zodra de bourgeoisie zich bedreigd voelt, het fascisme in stelling wordt gebracht om het tij te keren.

Inderdaad was antiracisme en antifascisme een korte tijd hegemoniaal in onze maatschappij, met name door een verbond van politieke stromingen die zich hadden verenigd tegen het nazisme. Niet zo vreemd voor een maatschappij die net 5 jaar heeft gezucht onder een fascistische bezetting. Dat levert tijdelijk een zekere, maar ook zeer begrijpelijk politieke correctheid op, maar we mogen toch zeggen dat die inmiddels op zijn laatste benen loopt. In het begin misschien nog te waarderen als een opening van debat, maar inmiddels walmt er nu wel een ondraaglijke geur op uit de spelonken van linkshaters.

Met “links” had dit politiek correcte sentiment niet eens zoveel te maken. De Restauratie na WOII bracht op geen enkele manier een socialistische maatschappij dichterbij, integendeel. En waar die wel dichterbij kwam, in Griekenland, Italie of Frankrijk, was de antifascistische – maar eigenlijk liberaalkapitalistische – gevestigde orde niet te beroerd oud- en neonazi’s en ander autoritair rechts te gebruiken om hen een kopje kleiner te maken. Achter de schermen van de zogenaamd linkse cultuurmarxistische hegemonie broeide altijd de harde realiteit van de kapitalistische macht die met name in de manifestatie van het Amerikaanse imperium overal ter wereld fascistoïde regimes voortbracht om een minder rechtse opmars in bloed te smoren.

De politieke correctheid waarbij alleen extreemrechts officieel van consensus werd uitgesloten (tenzij ze nodig waren), werd officieel door het hele spectrum breed gedeeld. In feite is wat alt-right doet wat Gramsci min of meer bedoelde: men dringt door tot de maatschappelijke instituties en verandert met hun ideeën de oude consensus zo dat een nieuwe ontstaat. Nu men voelt dat het tij keert en de tijd van afrekening nadert, worden de oude vijanden weer voor het voetlicht gebracht (“Wer hat uns verraten? Die Sozial-Demokraten!”). Het kapitalisme en haar waarden blijven uiteraard onbedreigd.

Wat nu eigenlijk bijna niet meer gezegd mag worden – op straffe van tirades en bedreigingen – is dat cultuurmarxisme in nazi-Duitsland nog Kulturbolschewismus werd genoemd. De Duitse Volkscultuur zou worden bedreigd door waarden uit bolsjewistisch Rusland via muziek, kunst, kortom via cultuur uitingen. De analogie is treffend en stuitend tegelijk.

Hector Reban
6 jaren geleden
Antwoord aan  Hector
Sandra Westrenen
6 jaren geleden

links en rechts onderscheid voldoet niet meer. Beiden zitten in de (nazi) Bilderberg Group. Beiden zitten in de banen carrousel – volledig uitwisselbaar. De geldschieters van de nazi’s zijn nooit van het toneel verdwenen.

Als je die Wiki pagina over Gramsci erop naleest – in de kern gaat het om oorlogvoeren, het is een manier voor ‘stealth’ oorlogvoeren.
“In politics, hegemony is the geopolitical method of indirect imperial dominance”;
“On winning the war of position, socialist leaders would then have the necessary political power and popular support to begin the political manœuvre warfare of revolutionary socialism.”
Tegenwoordig heet dat in militaire strategie: ‘asymmetrische oorlogsvoering’
(ref. Pentagon strateeg Barnett, ‘civil society’ infiltreren en voor je karretje spannen, ‘Harts & Minds’ bestoken, bezetten en veroveren).

Ze financieren de Bolsjewiekse Revolutie, Lenin en de communistische internationale. (nu de VN).
“From the days of Illuminati leader Weishaupt, to those of Marx, to those of Trotsky, this wordwide consiracy has been steadily growing”

reached a point of world control by 1885, and its London policy group, the Royal Institute of International Affairs, as the policy makers for what has essentially been since 1900, re-established colonial government in the United States.
The colonial, or occupation, government, functions primarily through the Council on Foreign Relations,
Bron: The Rockefeller Syndicate by Eustace Mullins.

Links = rechts, oorlog=vrede, vrijhandel = fascisme, democratie=marketing, waarheid=terrorisme, liegen=regeren
5 redenen waarom de VN (in het geheim) de blockchain technologie dwingend oplegt:
https://singularityhub.com/2017/09/03/the-united-nations-and-the-ethereum-blockchain/

ron
6 jaren geleden

ik ben benieuwd hoe ze de Hema-worst gaan noemen…