Het Nederlands Filmfestival (NFF) opent dit jaar met Tulipani van regisseur Mike van Diem. Na Karakter en De Suprise leidt het ondergaan van zijn derde speelfilm tot een fikse domper. Deze Nederlands-Canadees-Italiaanse coproductie was een paar dagen met de opnamen onderweg toen regisseuse Marleen Gorris uitviel door een burn-out waarna Van Diem haar plaats innam.

Het kluchtige en sprookjesachtige Tulipani mist de magie waar Van Diem beroemd mee werd. In de film zijn meerdere verhaallijnen op een gecompliceerde wijze in elkaar gevlochten. Wanneer Anna (Ksenia Solo) in 1980 naar Italië vliegt om de as van haar overleden moeder uit te strooien in haar geboortedorp, hoort ze verhalen over haar legendarische vader Gauke (Gijs Naber) die ze nooit ontmoet heeft.

De jonge Zeeuwse boer fietst na de Zeeuwse watersnoodramp in 1953 met een doos tulpenbollen naar een Zuid-Italiaans dorpje om een nieuw bestaan op te bouwen. Gauke is de enige die het op durft te nemen tegen de plaatselijke maffia. Tegelijkertijd spit Anna 27 jaar later het verleden van haar vader uit. Beide verhaallijnen wringen en maken de film onnodig ingewikkeld.

Dat in Tulipani de Italianen clichématig worden neergezet, is nog tot daar aan toe. De film is een merkwaardige mengeling van klucht, romantische komedie en familiedrama. Misschien komt het door die verwarrende mix dat het resultaat niet heeft geleid tot een meeslepende en ontroerende filmervaring. Mike van Diem moet maar snel aan een nieuwe film beginnen en dit uitstapje snel vergeten.

Kuyt van Deborah van Dam is natuurlijk voorspelbaar, want de uitkomst weten we al. Toch zitten er enige hilarische en scherpe momenten in verwerkt. De 36-jarige voetballer Dirk Kuyt keert in het seizoen 2016-2017 terug bij Feyenoord. Met hart en ziel wil hij ‘zijn’ club, die 18 jaar droog heeft gestaan, landskampioen maken. Maar hij belandt te vaak als reservespeler op de bank.

De brave en rechtlijnige Kuyt dreigt in opstand te komen. De Kuyt-clan zit in hun skybox in de Kuip naast mister Feyenoord Ben Wijnstekers. De vrouw van Dirk beklaagt zich over het feit dat haar man weer eens bankzitter is. Wijnstekers knikt weliswaar, maar wil zich her verder niet mee bemoeien. Dit is een grappig moment. Voor de uitwedstrijd tegen Excelsior, waarin Feyenoord kampioen kan worden, hijst de familie Kuyt zich in een gehuurde bus. Het landskampioenschap moet immers groots gevierd worden.

Maar het gaat mis, Feyenoord verliest met 3-0. De documentaire is het meest bezienswaardig wanneer deze tegenslag voor Dirk en zijn aanhang getoond wordt. Verbluffend is tevens de immense welvaart van de familie. De eenvoudige Katwijker Kuyt leeft in zijn riante villa in Noordwijk in grote rijkdom die hij te danken heeft aan zijn internationale voetballoopbaan. Of geld werkelijk gelukkig maakt, is hier een angstige vraag.

De 14-jarige Noa Wildschut is het grootste Nederlandse viooltalent sinds Emmy Verhey. In de documentaire A Family Quartet van Simonka de Jong wordt de internationale doorbraak van dit supertalent getoond. Noa heeft een nauwe relatie met haar oudere zus Avigal die beiden bezeten zijn van muziek. Dat de moeder vioolpedagoog is en vader altviolist vormt de ideale ondersteuning. De druk voor het gezin moet enorm zijn. Het is een fraaie documentaire die ontroert door de charmante en aandoenlijke Noa.

Ulrik van Tongeren

A Family Quartet (Cinema Delicatessen), vanaf 28 sep. in de bioscopen. Kuyt wordt op 15 oktober vertoond bij de NPO. Nederlands Film Festival, van 20 t/m 29 sep. in Utrecht.

Door ravage

Abonneer
Laat het weten als er

*

0 Reacties
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties