De afwezige of verdwenen vader is een favoriet onderwerp in meerdere jeugdfilms op Cinekid. Dat ouderlijk gemis weegt zwaar in een kinderleven. Steenkop (Shi Tou) van de debuterende Chinese regisseur Zhao Xiang speelt zich af in een dorp op het platteland dat uitsluitend bewoond wordt door bejaarden en kinderen. Zhu, met de bijnaam steenkop, woont bij zijn grootmoeder in. Zijn vader is voor werk naar de grote stad getrokken. Eenmaal per jaar bezoekt de man zijn zoontje om met hem het nieuwe jaar te vieren.
De gangbare communicatie tussen pa in de stad en zoontje verloopt via de enige telefoon in het armoedige dorp. Zhu wordt ook nog eens gepest op school. Toch wint de jongen de jaarlijkse prijs voor modelstudent en ontvangt daarvoor een nieuwe voetbal. Dat is puur goud in het dorp en Zhu neemt de bal dan ook mee naar huis. Dat mag niet van de meester, andere kinderen moeten er namelijk ook mee kunnen spelen. Uit wrok prikt Zhu de bal lek waar zijn beste vriendje de schuld van krijgt.
Vervolgens gaat Zhu wanhopig op zoek naar een nieuwe bal. Diens odyssee is behoorlijk rauw en ontnuchterend. Hij wil koste wat het kost zijn vriendje voor zich terugwinnen die nu ook al genadeloos op school wordt gepest. Zhu wil tevens zijn eigenwaarde en vertrouwen in de goedheid van de mens zien te hervinden. Het hartverscheurende eind van de film laat zien dat niemand geïnteresseerd is in de ware toedracht van wat er gebeurd is. En Zhu’s vader komt ook nog eens met slecht nieuws. Dit is een jeugdfilm zonder happy end.
Steenkop wordt als jeugdfilm gepresenteerd, maar is eigenlijk ook een politieke film voor volwassenen die sociale misstanden in China aan de kaak stelt. Het is in die zin vergelijkbaar met Iraanse jeugdfilms uit de jaren ’90 waarin op dezelfde wijze maatschappijkritiek verhuld is verwerkt. Het verhaal van Zhu komt extra hard aan omdat het op een ingetogen en bijna minimalistisch wijze vorm is gegeven.
Het levenslustige en vrolijke Op Rolletjes (Sobre Rodas) uit Brazilië van debuterend regisseur Mauro D’Addio is wat dat aangaat iets optimistischer. Op het platteland woont de door een auto-ongeluk invalide geworden 13-jarige Lucas. Hij sluit vriendschap met de even oude Lais. Het meisje heeft haar vader, die lang geleden de benen nam, nooit gekend. Lucas en Lais besluiten hem te gaan zoeken, hij in zijn elektrische rolstoelfiets, zij op de fiets. Enige aanknopingspunt voor Lais is een foto van haar vaders truck.
Gaandeweg blijkt dat Lais de man maar beter niet kan ontmoeten, het schijnt namelijk een hufter te zijn. De film toont betoverende Braziliaanse landschappen en de ontluikende vriendschap tussen beide pubers. Voorts ontmoeten ze rare, griezelige mensen en dieren, en slapen onder de sterrenhemel. Ook hier blijkt dat de reis belangrijker is dan het doel. De film kent een optimistisch eind.
Ondanks de luchtige toon van de film wordt de realiteit niet mooier gemaakt dan hij is. De manier waarop Lucas invalide raakt en daar mee moet zien om te gaan, is behoorlijk aangrijpend in beeld gebracht. En we zien Lais samen met haar moeder langs de weg koffie en broodjes aan vrachtwagenchauffeurs verkopen, een karig bestaan. Op Rolletjes is een scherp gemaakte jeugdfilm zonder overbodige ballast. Evenals Steenkop een film die de ogen niet droog laat.
Ulrik van Tongeren