ik droom van het bos
de zon schijnt door openingen
van gespreide armen van bomen
waarvan de bladeren zich tegoed
doen aan de warme zonnestralen

mos groeit en gedijt op de zachte
vochtige aarde boven de krachtige
wortels van vele giganten, ik loop
door dichte struiken, mijn vingers
strelen het frisgroene blad van de
nog jonge opgroeiende planten

takjes knakken onder mijn gewicht
een haas struint op het gras langs
een bospad, verdwijnt schichtig
zonder haast uit het zicht, de geur
van boomschors vermengt zich
met natte rottende bladeren

vele schakeringen van bonte kleuren
worden op mijn netvlies opgeslagen
ik verlang naar dit ongerepte buiten
al is het avond straks ben ik daar in
de koele lucht

misschien vang ik dan een glimp
op van een rondscharrelende vos
hoor ik het spookachtige oehoe
van een uil, of het fluiten van een
verlate vogel net voor zijn nachtrust

 

tekst Marina Verte | foto Annemiek Koopmans

Door ravage