zij zit op haar paard
haar bovenlichaam helt naar voren
de spanning op de teugels neemt af
glijden beheerst door haar ranke vingers
geeft hem vlak achter de singel flink de sporen
vanuit stap schiet het paard in rengalop
zijn hoeven kletteren over de harde zandgrond
in de verte neemt een arend een duikvlucht
pakt bij de grond met zijn sterke klauwen
moeiteloos een vluchtend konijn op
het paard briest en snuift, zijn manen
wapperen alle kanten op, zij voelen zich
beiden vrij in deze uitgestrekte galop
tranen lopen langs haar slapen, een krachtige
wind woelt haar gebonden haren los
de zon brandt fel aan de wolkeloze hemel
ze rijdt over de uitgestrekte vlakte
daar waar de zanderige aarde stopt
galopperen zij door tot over de steile rand
en vliegen verder in niemandsland