The Insult van de Libanese filmmaker Ziad Doueiri begint met een ongeluk. Een afvoerpijp van bewoner en garagehouder Tony in Beiroet lekt water op het hoofd van aannemer Yasser. De escalerende ruzie die daarop volgt verrast niet. Toni (Adel Karam) is een Libanese christen, Yasser (Kamel El Basha) een gevluchte Palestijn.

De onderlinge politieke verhoudingen tussen christenen en Palestijnen in Libanon staan al lange tijd op tamelijk gespannen voet. Dat heeft onder meer te maken met de Libanese burgeroorlog die van 1975 tot 1990 woedde. De ordinaire en soms vermakelijke tweespalt tussen de driftige baasjes escaleert en ontaardt in fysiek geweld. Op dat moment zijn er geen excuses meer mogelijk, er is eenvoudigweg sprake van teveel politieke ballast.

Het conflict verplaatst zich al gauw naar de rechtszaal waarin het voornaamste deel van de film zich afspeelt. The Insult is een uitgekookte rechtbankfilm die ondanks de complexe politieke materie redelijk makkelijk te volgen is. Simpel gezegd ging de Libanese burgeroorlog tussen de christenen en de Palestijnen. De film toont nauwkeurig hoe de burgeroorlog 27 jaar later nog steeds voortwoekert. Toni en Yasser zijn trots en onverzoenlijk. Hun vijandschap wordt behoorlijk zwaar aangezet.

Pas laat in de film zal de oorzaak van hun diepe verbittering onthuld worden. Via de rechtbank wordt het een nationale kwestie, de gemoederen lopen hoog op. Het lijkt erop alsof een nieuwe burgeroorlog aanstaande is. The Insult is geen subtiele film, maar de regisseur probeert wel duidelijk te maken hoe het persoonlijke en het politieke nauw met elkaar verweven zijn. Toni en Yasser waren, voordat ze elkaar ontmoetten, al bij voorbaat vijanden.

Er is in de film geen sprake van een nobele held die de strijdende partijen nader tot elkaar brengt. Vergeven en vergeten is niet aan de orde, iedereen in Libanon heeft wel een grief die, zodra je hem loslaat, onvermijdelijk leidt tot gezichtsverlies. Het conflict bijleggen, of zelfs maar in de buurt daarvan komen, zou voor Toni en Yasser een inbreuk op hun torenhoge trots zijn.

Dat klinkt deprimerend, toch is het geen overdreven sombere film. De authenticiteit van het dagelijkse leven in Libanon is hier raak getroffen. De flamboyante en kleurrijke vertolkingen zorgen voor een ontegenzeggelijk meeslepende kijkervaring. De bruuske en energieke wijze waarop Doueiri het verhaal vertelt, past wonderwel bij het beladen onderwerp.

Ulrik van Tongeren

The Insult (Cinéart, 2017), nu in de bioscopen.

Door ravage

Abonneer
Laat het weten als er

*

0 Reacties
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties