Kinderen krijgen is heel zwaar. Marlo (Charlize Theron) heeft er al twee, de derde is op komst. De hoogzwangere vrouw van veertig is uitgeput en aan het einde van haar latijn. Ze beschouwt zichzelf als een vuilnisboot. En het zal allemaal nog erger worden wanneer de baby daadwerkelijk geboren is. De bevalling wordt zonder dramatisch vuurwerk gebracht, dat volgt erop.
Middels een briljante montage worden de eerste dagen na de geboorte getoond. Het is een duizelingwekkende beeldenstorm van moedermelk kolven en verschonen, slapeloze nachten en pijnlijke tepels. Het gekrijs van baby Mia gaat door merg en been. Marlo’s echtgenoot (Ron Livingston) is een afwezige vader. Hij bevindt zich op de rand van een postnatale depressie en heeft andere kopzorgen.
Marlo’s jongste kind Jonah heeft woedeaanvallen en is onhandelbaar op school. Het etiket van autisme lonkt voor de jongen. Op het moment dat Marlo op instorten staat, besluit ze night nanny Tully in te huren, een oppas die zich over de baby ontfermt terwijl de ouders slapen. Tully, gespeeld door Mackenzie Davis, is midden twintig, impulsief en sprankelend. Zij is een geschenk uit de hemel voor de zwaar beproefde moeder. Er ontstaat een warme vriendschap tussen beiden. Marlo bloeit op, melancholie en wanhoop lijken weg te ebben.
Tully is de derde film waarvoor Ivan Reitman met scenarioschrijfster Diablo Cody samenwerkte. Juno (2007) en Young Adult (2011) waren de voorgangers. Het is geen toeval dat de Amerikaanse regisseur zijn beste werk met haar maakte. De regisseur heeft de neiging om te verzanden in zweverig humanisme en politieke correctheid. Cody geeft met haar sardonische humor zijn films schwung en diepte mee.
Moederschap is een rode draad in de door Cody geschreven scripts. Juno bijvoorbeeld gaat over een ongewenst zwanger geraakte tiener. Tully is geen voorspelbare en kleffe ode aan het moederschap, het drama kent onvoorspelbare kronkels en zijwegen. Er zijn komische momenten, maar ook de donkere kanten van het moederschap komen aan bod. Een mix van slapstick en horror. De enorme twist aan het einde van de film zal menig filmkijker doen opschrikken.
Alles in Tully draait om het personage dat Charlize Theron neerzet. Zij is een actrice die niet bang is om een moeder inclusief haar onaangename kanten te vertolken. Om die reden is zij een van de boeiendste actrices om naar te kijken. Het samenspel tussen Theron en Mackenzie Davis is overigens een genot om te ondergaan. Het spetterende woordenspel van de vrouwen is door Coby briljant geschreven.
Ulrik van Tongeren