De feministische organisatie Femmes for Freedom werd bij de postercampagne voor vrije partnerkeuze in Rotterdam vooral tegenwerkt door lokale ‘linkse’ politieke partijen.
In het voorjaar van 2017 lanceerde Femmes for Freedom in Rotterdam de postercampagne #zelfgekozen. Het doel hiervan is om met name vrouwen erop te wijzen dat je zelf je geliefde vindt en je daarbij niet laat leiden door je geloof en/of familie. De campagne stuitte op veel kritiek, met name vanuit ‘linkse’ hoek. Ook moslims reageerden verbolgen omdat er op een van de posters een islamitische vrouw was afgebeeld die een joodse man zoent.
Twitter sloeg op tilt. Het zou een islamofobe, etnocentrische en racistische campagne zijn van stadspartij Leefbaar Rotterdam die initiatiefnemer Shirin Musa voor zijn karretje zou hebben gespannen. ‘Moslim pesten’, twitterde de orthodoxe moslimpartij NIDA. Sylvana Simons, kopstuk van de Amsterdamse partij BIJ1, noemde de campagne ‘aanmatigend’ vanwege de ‘dubieuze afzender’. Er volgden bedreigingen. Flyeraars van Femmes for Freedom werden op straat lastig gevallen en Musa werd thuis opgebeld door boze mannen.
„Maar de meeste kritiek kwam van politieke partijen”, zegt Musa in het radioprogramma De Zomeravonden van WNL. „NIDA vond het etnocentrisch en paternalistisch. Maar ook D66 en BIJ1 keurden het af om electorale redenen. Regressief links noem ik dat. Zij willen vooral knuffelen en wegkijken.” Musa is nog steeds boos op deze ‘linkse’ partijen. „Het lijkt alsof ze de emancipatie van vrouwen uit migrantengemeenschappen geen warm hart toedragen. Waarom mogen wij niet het leven leiden dat jullie leiden?”
Ook over de poster van de vrouw met een hoofddoek die een man met een keppeltje zoent, is ze helder. „Dat was heftig hè, voor sommige zieltjes. Dit zou doodgewoon moeten zijn in het tolerante Nederland. We zeggen toch dat tolerantie in ons DNA zit?” Musa is inmiddels bezig een nieuwe campagne in Haarlem op te zetten. Ook in Groningen kreeg zij positieve reacties. „Daar wordt de Rotterdamse campagne als voorbeeld genoemd. Dan kijk ik toch ontzettend blij terug. Zeker omdat we eerst zo keihard bekritiseerd werden.”
Shirin Musa is inmiddels uitgegroeid tot een belangrijke stem in het feministische discours. Ze maakt taboes als huwelijkse gevangenschap onder vrouwen met een migratieachtergrond bespreekbaar en vecht voor hun rechten, óók in samenwerking met partijen als Leefbaar Rotterdam. Dat doet ze met open vizier en gestrekt been, zeker op Twitter. Daar noemde ze Sylvana Simons en Anja Meulenbelt, die haar hadden verweten samen te werken met ‘islamofobe, rechtse lieden’, bijvoorbeeld ‘sneue loopvrouwtjes van het patriarchaat en nepfeministen‘.