Een zaal vol kinderen uit hun dak horen gaan tijdens de vertoning van de Britse animatiefilm Shaun the Sheep was hét ultieme Cinekid moment. Dit kindermediafestival is in ieder geval niet te vergelijken met andere filmfestivals. Kinderen zijn spontaner en maken zelf wel uit hoe ze de voorstelling beleven. De voorste rij is dan een uitgelezen plek om zittend op de grond de film te bekijken.
Er zijn op Cinekid best wel serieuze films te zien. Zo is Het Oorlogsspel (The War Game) van de Deense regisseur Goran Kapetanovic een ware breinbreker. Bestemd voor kinderen van negen jaar en ouder is dit bepaald geen lichte kost. De film is bedacht als een strategiespel en refereert omstandig aan de Koude Oorlog.
Einzelgänger Malte is een grote fan van de theorieën van strategiespecialist en wiskundige John Nash. De wetenschapper werd bekend met zijn Nash-evenwicht speltheorie. De essentie daarvan is dat de speler vooral aan zijn eigen voordeel moet denken, zijn egoïsme maakt hem sterker. Er zijn in de wijk waar de jongen woont twee rivaliserende jeugdgroepen die strijden om een skatebaan. Dat is een uitgelezen mogelijkheid voor Malte om de theorie in praktijk te brengen. De jongen komt er te laat achter dat zijn inbreng juist het conflict heeft doen laten escaleren.
Voor een jeugdfilm is het allemaal behoorlijk grimmig. De kinderen deinzen zelfs niet terug voor marteling. Het Oorlogsspel is een ideaal leerstuk over het volgen van de leider, of juist er tegenin gaan, en om de wijze van manipulatie en onderlinge samenwerking in bedreigende situaties te analyseren. De film voldoet zeker aan het streven naar gendergelijkheid, want de gevaarlijkste tegenstrever van Malte is een meisje.
Oost-Europa is wat jeugdfilms betreft in opkomst. Het Tjechische Short Cut en Winter Flies zijn meer dan degelijk. Beide films handelen over afwezige ouders en spelen zich af in een ijzingwekkend winters Tsjechië. De eerste Poolse jeugdfilm sinds 25 jaar, De Schatzoekers (Double Trouble), was een mijlpaal. Volwassenen verlieten bij het begin snel de zaal omdat de film live ingesproken werd door een dame. Er waren namelijk geen Nederlandse ondertitels voorhanden.
Best wel verwarrend om de Poolse dialogen van de acteurs, de Engelse ondertitels en de vertaling daarvan door een vrouw achterin de zaal te verwerken. Een ware Babylonische spraakverwarring. Toch een fijne ervaring.
Ulrik van Tongeren