Het duikbootdrama Kursk is weliswaar groots opgezet maar aanzienlijk minder spannend dan vergelijkbare films binnen het genre. De Deense regisseur Thomas Vinterberg is behoorlijk kritisch over de Russische commandanten.

Duikbootfilms zijn altijd claustrofobisch. Verdrinkingsdood door verstikking of zuurstofgebrek zijn belangrijke angstfactoren. En natuurlijk het opgeblazen kunnen worden door raketten vanaf een vliegdekschip zorgen voor ondraaglijke spanning. Kameraadschap en overlevingsdrang zijn dan belangrijke drijfveren voor de bemanning om te overleven. Eerder dit jaar werd met de duikbootfilm Hunter Killer voldaan aan de klassieke wetten van dit genre. Kursk valt hier enigszins buiten omdat we de boot zelf niet in actie zien.

Op 12 augustus 2000 zonk de nucleaire K141-onderzeeër Koersk na een ontploffing tijdens een oefening in de Barentszee. De ontploffing werd veroorzaakt door een explosie van een dummy-torpedo aan boord tijdens een oefening van de Russische marine. De duikboot belandde op de bodem van de zee en 118 bemanningsleden stierven. De resterende 23 overlevenden wachtten tevergeefs op redding. Het scenario van Robert Rodart is ontleend aan het boek A time to die van Robert Moore en gebaseerd op ware feiten.

De Belgische acteur Matthias Schoenaerts speelt kapitein-luitenant Mikhail Kalekov, een fictieve naam voor het bemanningslid Dmitri Kolesnikov. Kalekov is een echte familieman met zijn zoontje en echtgenote Tanya, vertolkt door Léa Seydoux. Uiteindelijk is Kursk een familiedrama. Er wordt in de film geschakeld tussen het thuisfront en de mannen op de bodem van de zee. Vinterberg toont de hoogoplopende woede van de echtgenotes over het gebrek aan informatie van de marineleiding.

Gevangen in hun duikboot proberen de mannen heldhaftig te overleven. Bovendien worden de falende reddingsacties van de Russen met zwaar verouderd materieel en de besluiteloosheid van de commandanten van de marine getoond. Buitenlandse hulp werd afgewezen. Met deze kritiek zullen ze niet blij zijn in Rusland. Merkwaardig dat Vladimir Poetin niet in beeld komt, hij was tijdens de ramp immers al honderd dagen aan de macht als president. De politieke analyse gaat hier niet bijster diep.

De tijdlijn van de film loopt van de fatale explosie tot aan de dood van de resterende bemanningsleden. Kursk is een statische film, hoe kan het ook anders met een duikboot die bijna de hele film roerloos op de bodem van de oceaan ligt. De claustrofobische situatie moet de spanning zien te generen, wat niet geheel uit de verf komt.

Curieus dat Thomas Vinterberg aan het roer stond van deze productie. Hij was immers een van de voormannen van de Dogma 95 filmbeweging die alle kunstmatigheid uit de speelfilm wilde bannen, zoals speciale effecten. Hun revolutie is intussen vergeten. Dan komt het bijna als een schok dat Vinterberg een dergelijke conventionele film als Kursk heeft gemaakt. Hij had de Franse filmtycoon Luc Besson als zijn producent en een budget van 40 miljoen dollar tot zijn beschikking.

Ulrik van Tongeren

Kursk (2018, Independent Film), nu in de bioscoop.

Door ravage

Abonneer
Laat het weten als er

*

0 Reacties
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties