Roma speelt zich af begin jaren ’70 van de vorige eeuw. Een inwonend kindermeisje is werkzaam voor een blank middenklasse gezin in de wijk Roma in Mexico-stad. Nadat de vader des huizes er met een andere vrouw vandoor gaat, valt het gezin uiteen. De film is een mix van feit en fictie omdat het verhaal deels over de jeugd van de Mexicaanse regisseur Alfonso Cuarón gaat.

De film kent een opvallend begin. Vier minuten lang zijn we getuige van een werkster die de vloer boent. Het is fascinerend en bijna abstract om te aanschouwen, dat spel tussen water en de marmeren ondergrond. In een plas water zien we de reflectie van een vliegtuig in de lucht. Het is meteen al een meesterlijke scène van regisseur Cuarón.

Spil in het verhaal is Cleo, gespeeld door Yalitza Aparicio, een jonge inheemse vrouw. Feitelijk beleven we het gezinsdrama door haar ogen. Roma is zeker geen portret van Cuarón als jonge jongen, het is een ode aan het inwonende kindermeisje Libo die hem opvoedde. Zij moet 24 uur per dag paraat staan voor de jongen en het gezin, een belangrijk thema in de Zuid- en Midden-Amerikaanse cinema.

Cleo werkt samen met een vrouwelijke collega. De zorg voor de vier kinderen berust bij haar. Het kindermeisje heeft een ongemakkelijke en afstandelijke relatie met Sofia (Marina De Tavira), moeder des huizes. Hier worden de klassenverschillen op een subtiele wijze aangestipt. De film is nadrukkelijk geen politieke en sociale aanklacht, maar op terloopse wijze heeft de regisseur dit thema er wel in verwerkt.

Zo beleven we het beruchte Corpus Christi studentenprotest in 1971, aanschouwd vanachter de ramen van een meubelzaak waar de hoofdpersonen zich op dat moment bevinden. Dat protest mondde uit in een bloederige slachtpartij. Er komen ook uitstapjes aan bod, maar het grootste gedeelte van de film speelt zich af in het ouderlijk huis van Cuarón. Deze woonstede werd speciaal voor de film nagebouwd.

Roma is een film in majestueus zwart-wit, de haarscherpe digitale beelden tonen overweldigend veel details. De handeling is afstandelijk, bijna statisch gefilmd. Close-ups ontbreken, terwijl het verhaal juist bruist van het drama. Op een enkel moment wordt die afstandelijkheid verlaten. Aangrijpend is de scène waarin Cleo tijdens een uitstapje twee van de kinderen uit een woeste zee redt. Op dat moment leven we mee met de heroïsche meid.

De 57-jarige Alfonso Cuarón heeft zich de afgelopen jaren bekwaamd in epische films vol visueel vuurwerk. De briljante toekomstfantasie Children of Men (2006) en het ruimtevaartepos Gravity (2013) bewijzen dat. Roma is een persoonlijk project. Cuarón is regisseur, scenarist, producent en editor tegelijk. Nadat zijn vaste cameraman Emmanuel Lubezki de productie moest verlaten, nam de filmmaker ook nog eens zelf de camera ter hand.

Roma is een visueel spektakelstuk zonder weerga geworden, een film die een zo groot mogelijk doek verdient.

Ulrik van Tongeren

Roma (2018, Netflix), momenteel op Netflix (online abonnee-tv) te zien en in filmtheater Eye Amsterdam. Vanaf 3 januari onder meer te zien in Hilversum, Arnhem, Delft, Rotterdam en Tilburg. Check tegen die tijd de agenda van jouw lokale filmtheater.

Door ravage

Abonneer
Laat het weten als er

*

0 Reacties
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties