Dat krijg je dan weer aan het eind van het jaar, nostalgische spelletjes op tv, onvermijdelijke ranglijstjes en stupide gendergezwets door voornamelijk witte baby boomers over het gehalte van de top 2000. Want te weinig vrouwen en ook nog veel te wit. Foei!

Als ze nu zouden beweren dat de top 2000 elk jaar weer dezelfde voorspelbare ouwe lullen herrie bevat, een mengeling van DWDD en seniel geworden voormalig medewerkers van Avro’s Toppop, dan zou dat natuurlijk ook niet goed zijn. Krijg je weer te maken met cultuur geshockte mensen, en in de slipstream een nieuwe politieke partij.

Maar dat is niet de werkelijkheid, zoals de samenstellers van de top 2000 melden: ‘De jongste groep stemmers laat ook dit jaar weer een volwassen muzieksmaak zien’. Met andere woorden, ze stemmen braaf met papa en mama mee. Dat krijg je ervan als je de godganse dag versuft op een smartphone pielt, geen tijd om een eigen karaktertje te ontwikkelen.

De band die er trouwens voor mij persoonlijk wél toe doet, staat ook in de lijst: The Cranberries. Op zich geen goed teken, maar de Ierse band lijkt me nog niet bezoedeld door de ‘poppologen’ van de NPO. Dan kan de frisse tering herrie van deze stevige Ierse band misschien nog een tijdje fris blijven.

De bandleden zijn overigens ook spierwit, maar met een vrouw aan het hoofd, dat dan weer wel. Dolores O’Riordan, begin dit jaar op 46-jarige leeftijd jammerlijk genoeg dood gevonden in haar bad als gevolg van overmatig alcoholgebruik. Exit The Cranberries. Op de laatste dagen van het jaar Dolores, opdat we jou niet vergeten. Zombie!