wij waren gelijk twee bloemen in zwaar weer, regenbuien
en bliksemschichten afgewisseld door extreme hitte droogte
door de brandende zon, ons blad had te verduren, ons wortels
verkrampt door omstandigheden, werden brozer, deden ons zeer
verborgen in de zwarte aarde waren ons bloemstengels
met elkaar vermengd, wij leunden vermoeid door tegenslagen
die bleven komen zonder genade tegen elkander, ons liefde
voor elkaar door heel ons wezen, bloem, blad en steel gedrenkt
zo hebben wij toch vele jaren mijn lief, de meest hachelijke
stormen weten doorstaan, ook nu, nu ons blad uiteindelijk is
verwelkt, ons stelen het hebben begeven, juist nu ligt mijn
hand in de jouwe, blijven wij in gedachten samen voortbestaan