ik wil je nog zeggen lief, ik hou van jou
niet een klein beetje, nee ik hou ontiegelijk
veel van jou, jij bent mijn beste vriend,
mijn liefste maatje, mijn zo gevoelige
trouwe man, ik ben jouw kind, jouw zorg
jouw eigene geliefde vrouw

wij moeten elkaar troosten lief, elkaar
innig vasthouden, elkaar beschermen
tegen donkerte, tegen de schaduw van
verdriet, op ons meest geliefde dierbare
plek, het bos, onder de veilige weidse
armen van wijze alleswetende bomen

wij zullen wachten op het gouden licht
op haar krachtige stralen die ons niet
vergeten, maar voor we het weten ons
koude voeten, ons koude tere rug verwarmen
de zon zal komen, zal oogverblindend schijnen
dan zal ons leed mijn lief, voorgoed verdwijnen

 

 

tekst Marina Verte | illustratie Johan Buurke

Door ravage