Komedies over adolescenten (en pubers) in de Verenigde Staten zijn talrijk. Om op dat gebied iets origineels en eigens te maken, is een hele opgave. De 28-jarige debuterend regisseur en scenarist Bo Burnham is er met zijn Eight Grade glansrijk in geslaagd. De man werd als amateur komiek op YouTube beroemd. Om zijn film als komedie te betitelen is onjuist, daar is het te pijnlijk en tenenkrommend voor.
Eight Grade is een tragikomedie. De als actrice debuterende Elsie Fisher speelt Kyla, een 13-jarige brugklasser die op zoek is naar haar ware ik. In haar YouTube-video’s geeft ze advies over hoe je jezelf kan zijn, en je zelfvertrouwen kan opbouwen. Als klap op de vuurpijl geeft ze het gouden advies: maak je niet druk om wat anderen van je zeggen.
In de dagelijkse praktijk op de middenschool echter is het meisje onmachtig haar eigen advies te volgen. Haar gebogen houding en afhangende schouders verraden niet veel zelfvertrouwen. Het liefst zou ze waarschijnlijk onzichtbaar zijn, terwijl ze toch echt wel contact wil met de populaire meisjes van haar school. Maar die zien haar helaas niet staan.
In vergelijkbare films zou Kyla haar toevlucht zoeken in een groepje mede-muurbloempjes. Zo voorspelbaar gaat Burnham echter niet te werk. Kyla is alleen en zit dag en nacht op haar smartphone. De oplichtende telefoon in het donker van haar slaapkamer waar ze naar staart, is het iconische beeld van de film. Het continu online zijn van de tiener wordt indringend verbeeld. Interactie via sociale media is schijnbaar makkelijker dan contact maken in het ‘echte leven.’
De pijnlijkste scène vindt plaats rond een zwembad waar Kyla voor een verjaardag is uitgenodigd. Daar is de tiener totaal onzichtbaar, dit terwijl ze nog wel een gifgroen badpak draagt. Ze weet zichzelf geen houding te geven en voelt dat iedereen naar haar staart. Dit zou een intens wrede scène moeten zijn, maar Burnham houdt van zijn Kyla.
Er zitten genoeg pijnlijke en tenenkrommende scènes in de film verwerkt, die tevens hilarisch zijn. Eight Grade is zeker geen zwartgallige film, het tragische en het komische komen hier mooi samen. De boodschap en tevens waarschuwing is dat sociale media tieners onzeker maakt en ongemakkelijk in het dagelijks leven doet staan. De regisseur doet daar niet prekerig over.
Eight Grade is in de eerste plaats een liefdevol en verrukkelijk portret van zomaar een brugklasser die op zoek is naar zichzelf. De film is doorspekt met teksten die Kyla via de sociale media verspreidt. Het zijn niet zozeer die teksten die blijven hangen, het is de vrolijke en optimistische toon van haar die beklijft. Als kijker wordt je tevens onvoorwaardelijk ingepakt door de fantastische Elsie Fisher.
Ulrik van Tongeren