De afgelopen weken kwamen in India zo’n 25.000 vrouwen de straat op die slachtoffer zijn geworden van verkrachtingen en andere seksuele agressie. Een historisch momentum.

De Dignity March startte in Mumbai in december, trok vervolgens door 24 Indiase staten en eindigde eind februari in New Delhi. Daar kwamen op het Ramlila Maidanplein, een beroemde plek voor manifestaties, duizenden vrouwen bijeen die het slachtoffer zijn geworden van seksueel geweld. Ze kwamen uit alle hoeken van India gereisd om deze betoging kracht bij te zetten.

Voor het eerst kwamen vrouwen en meisjes de straat op om zonder schaamte over het seksueel misbruik te getuigen dat ze ondergingen. „Het is tijd om onze stem te laten horen, het seksueel geweld te veroordelen en te stoppen met de culturele gewoonte om de schuld bij het slachtoffer te leggen”, stelt Rashtriya Garima Abhiyan (National Campain for Dignity), de vereniging die het initiatief nam voor deze mars voor waardigheid.

„Tegelijk was deze mars een oproep naar alle betrokkenen en de Indiase maatschappij om een gezonde en veilige omgeving te creëren, zodat de slachtoffers van gendergeweld zonder schaamtegevoelens hun verhaal kunnen doen en het gerecht zijn werk te laten doen. Samen moeten we de gerechtelijke organen hun verantwoordelijkheid laten nemen om gerechtigheid te doen geschieden voor de slachtoffers.”

Onderweg zijn er in een tweehonderdtal districten talloze bijeenkomsten gehouden, waar overlevenden van seksueel geweld samen de straat opkwamen met familieleden, activisten, advocaten, politiemensen, acteurs en politici, die hun steun betuigden aan deze vrouwen. De media hebben uitgebreid bericht over de beweging en vrouwen hun verhaal laten doen.

Velen onder hen werden voorheen gemarginaliseerd omdat ze uit lagere kasten kwamen of wegens hun religieuze achtergrond, en hun ervaringen werden zelfs genegeerd door de algemene vrouwenbeweging in India. Slachtoffers van seksueel geweld krijgen in India te maken met discriminatie en laksheid door de politie en gerechtelijke instanties. Ze worden vaak gedwongen om hun zaak te laten vallen, hoewel dit onwettig is.

Rashtriya Garima Abhiyan en de activisten willen een nationaal netwerk voor slachtoffers oprichten zodat hun stem gehoord wordt. Ze hebben de politie en justitie erop aangesproken dat de wetten beter moeten worden uitgevoerd. Ze zorgen ook voor meer financiële middelen om de slachtoffers te helpen en richten crisiscentra op. Deze inspanningen hebben al z’n eerste vruchten afgeworpen, meldt IPS.