breekbaar, kwetsbaar van glas is
wat ik nu ben
sterk, daadkrachtig, vastberaden is
hoe ik was

het is stil, moeder waar ben je:
ik heb je nodig, wil schuilen
achter je rokken, zie ik huil
hoor ik gil

achtergelaten, verlaten, eenzaam
wanhoop is mij deel
de angst ik onderga is mij elke
dag teveel

help, help mij, ik bid u, smeek u
dag en nacht
red wat er nog te redden valt:
draag mijn leed met uw kracht

wacht in stilte
gelaten tot het verzacht

 

 

 

 

tekst Marina Verte | foto Wolfgang Josten

Door ravage