Het drama Fire Will Come speelt in Galicië, een onherbergzame en autonome regio in Noordwest-Spanje. In de speelfilm, geregisseerd door Oliver Laxe, komen mensen aan bod die gesloten zijn, weinig emotie tonen. Ze zijn even ruig en doorleefd als het landschap.
Het landschap lijkt de ware hoofdrolspeler te zijn van deze minimalistische film. Weergaloze beelden zonder te vervallen in ansichtkaart schoonheid. De regisseur creëert graag een documentaire gevoel in zijn films, in de drie tot nu toe dan. Dit keer maakt hij gebruik van niet-professionele acteurs hetgeen de authenticiteit alleen maar groter maakt.
Belangrijkste personage is Amador, gespeeld door Amador Arias. De man met een prachtig verweerd gezicht komt thuis bij zijn stokoude moeder na een tweejarig verblijf in de gevangenis. Hij is pyromaan en wordt natuurlijk niet hartelijk ontvangen door de dorpsbewoners. Met zijn moeder Benedicta (Benedicta Sanchez) en drie koeien trekken ze de bergen in.
Dat is zo ongeveer wat er gebeurt in de resoluut plotloze film. De filmtitel maakt er bovendien geen geheim van dat het vuur eraan komt. Een nieuwe bosbrand lonkt, en dat is best wel spannend uitgewerkt. Opvallend is het begin van Fire Will Come. Gigantische eucalyptusbomen vallen om als luciferhoutjes, alsof een dinosaurus zich door het bos beweegt. Het blijken mensenhanden te zijn die het doen.
De botsing tussen natuur en mens is het thema, terwijl dat een harmonieus ecosysteem zou moeten zijn. Mensenhanden doen kwaad. En laten we niet vergeten dat vuur ook een natuurkracht is. Informatie over de personages is summier. Zelfs over Amador komen we weinig te weten. Er wordt gesuggereerd dat hij zeker geen gevoelloze bruut is.
Fire Will Come is typisch een film waarvoor mensen vroegtijdig de zaal uitlopen en zich afvragen waar het over gaat. Laat dat nou net de troefkaart zijn van een interessante filmmaker als Oliver Laxe. Niet alles in een film hoeft uitgespeld te worden.
Ulrik van Tongeren