Nu Zwarte Piet met pensioen is en Black Friday-engerds de Sint belagen, is het zaak onze lieve Sint te beschermen. Waren het namelijk eerst de Zwarte Pieten die samen met de Sint de lieve kinderen vermaanden om niet te gulzig, te onbescheiden en te graaierig te zijn; kortom niet STOUT want, zo zongen we allemaal ‘Wie stout is krijgt de roe’.
Thans doen de Black Fridayers niets anders dan kinderen en ouders opzwepen zo veel mogelijk te graaien. De huidige generatie ouders hebben alleen het eerste deel van het Sintversje onthouden, namelijk ‘wie ZOET is krijgt lekkers’ en ze leren hun kinderen dat hebberig graaien ZOET is; een omgekeerde wereld. Straks wordt het grote wijze boek van de Sint nog veranderd in een reclamefolder van Bolcom.
Sint heeft echter door de eeuwen heen al meer crises doorstaan en deze verplatting van zijn feest zal hij ook wel overwinnen. Het cadeautjes familiefeest is namelijk al minstens een halve eeuw oud maar zo’n 400 jaar geleden, nadat onze geuzen de Spanjaarden hadden verslagen en de protestanten in Nederland de baas werden, werd alles wat katholiek was verboden en ging de Sint ondergronds.
Pas 200 jaar later, toen de Fransen ons land binnen vielen en de katholieken meer vrijheid kregen, mocht Sinterklaas weer gevierd worden. Alle Sint liefhebbers blij maar na nog geen 60 jaar keerde de gegoede veelal liberale burgerij zich tegen de Sint omdat, zo schreven zij, ‘het feest verworden was tot een banale slemp en vreetpartij voor leeglopers’.
Het Sinterklaasfeest op straat werd afgeschaft en verbannen naar de huiskamer. In die huiskamer had de Sint even rust. Echter in de jaren ’30 van de vorige eeuw, de beruchte crisisjaren, diende zich een nieuwe vijand aan: de socialisten. Zij vonden Sinterklaas een kapitalistisch gedrocht, in stand gehouden door het grootwinkelbedrijf. Ook dat ging voorbij en tot het einde van de 20 eeuw liet elke religie en ideologie Sinterklaas met rust.
Tot het jaar 2000. Vanaf dat jaar keerde de milieubeweging zich tegen de ‘milieuvernietigende pakjesverspilling’. Te veel milieuactivisten hielden echter zelf van pakjesavond dus dat protest liep dood. Nog even kregen we in Amsterdam boze reacties omdat de Sint een katholieke bisschop was met een kruis op zijn mijter maar die actie werd overschaduwd door de acties tegen de knecht van Sinterklaas.
De Sint bleef dus uiteindelijk, ondanks alle protesten, een vriend van iedereen. Maar om die vriendschap nu eens voor altijd te bewaren en er voor te zorgen dat Black Friday niet wint, zouden we de mijter van Sinterklaas moeten versieren met de symbolen van de drie grootste religies in Nederland: een kruis, een davidster en een rode halve maan.
De pij van Sinterklaas wordt verder opgesierd met de rode roos van de socialisten, de bliksemflits van de anarchisten, hamer en sikkel voor die paar overgebleven communisten en tenslotte het logo van de liberalen. Omdat niemand dat logo kent doen we het voorlopig maar met een zak geld. Na eeuwen strijd krijgen we dan eindelijk een multiculturele, multireligieuze en multi-ideologische Sinterklaas.
Met recht een Goed Heilig Man voor iedereen. Daar kunnen die platvloerse Black Fridayers zeker niet tegenop.
Hans Beerends