Luidruchtige windmolens worden vaak te dichtbij woonwijken neergezet. Dat zegt audioloog Jan de Laat op basis van internationaal wetenschappelijk onderzoek. Bewoners worden er knettergek van.

Naast horizonvervuiling maken hoge windmolens een hinderlijk geluid. Ze mogen daarom niet te dicht bij woonwijken worden geplaatst, zegt Jan de Laat van het Leids Universitair Medisch Centrum. Windmolens die te dicht bij woningen staan dienen volgens hem te worden verplaatst. Dit staat vermeld in een internationaal onderzoek dat nog niet gepubliceerd is, meldt het tv-programma EenVandaag.

Er staan in Nederland veel windmolens van 50 meter hoog. Die kun je volgens Jan de Laat zonder problemen op een afstand van 500 meter van een woonwijk plaatsen. Maar zodra ze hoger worden, moet je de afstand vergroten. Daar wordt in Nederland nog geen rekening mee gehouden. Het RIVM concludeerde in oktober van 2020 dat er sprake is van ‘hinder’ maar dat er geen bewijs is voor de schadelijke effecten van het geluid van windmolens.

In Denemarken en enkele andere landen hebben ze wel een stelregel die betrekking heeft op de hoogte: de afstand tot de bebouwde kom is ongeveer 10 keer de hoogte van de turbine. Dus als er turbines gepland staan met een hoogte van 150 meter, dan moet de afstand tot de bebouwde kom 1500 meter zijn. Jan de Laat: „Zelfs in Nederland is het mogelijk om windmolens zo neer te zetten dat de overlast er niet is”.

Mensen die bij windmolens wonen hebben last van het laagfrequente geluid. Op den duur leidt last van laagfrequent geluid volgens De Laat tot concentratieverlies. En omdat mensen zich druk maken over de windmolens, kunnen ook daaruit klachten ontstaan. Laagfrequent geluid horen sommige mensen als een bromtoon en anderen voelen vooral de trilling. Indien de turbines krachtiger worden, zal dat volgens de audioloog voor meer klachten zorgen.

Advocaat Peter de Lange heeft inmiddels zo’n 130 procedures lopen tegen windturbines of plannen daarvoor. Het probleem is volgens hem dat de wet nauwelijks mogelijkheden biedt om je te verweren tegen dit soort geluidshinder. De wet is hetzelfde voor windmolens als voor industrie en verkeer. Daarin wordt een geluidslimiet gehanteerd van 41 decibel aan de gevel. De gemiddelde ‘geluidsbelasting’ mag de limiet van 41 decibel niet overschrijden.

Een voorbeeld van hoe het mis kan gaan, is Windpark Spui in de gemeente Hoeksche Waard. Daar werden in maart 2019 vijf windturbines geplaatst op een afstand van nog geen 500 meter van twaalf huizen. De geluidshinder van de turbines was zo groot dat inmiddels zes van de twaalf gezinnen zijn verhuisd. Claus aan de Wiel verhuisde ook: „Ik heb in die periode zeker een maand nauwelijks geslapen: het is net alsof je recht onder een vliegveld woont. Alleen landt het vliegtuig niet en stijgt het niet op: het blijft maar doorgaan.”

Door ravage

Abonneer
Laat het weten als er

*

2 Reacties
Oudste
Nieuwste Meest gestemd
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties

[…] In Ravage Webzine van 10 december 2020. […]

mr. h. kooiker
3 jaren geleden

Het kernprobleem is, dat de Raad van State niet wil weten van een verwijzing naar de aangepaste WHO-norm van 6-10-2018 inzake het geluid bij windmolens omdat als je een besluit wil bestrijden de nieuwe gegevens van het WHO-rapport, aldus de Raad, dateren van na het bestreden besluit Als je wat wilt moet je de wetgever er van trachten te overtuigen dat op die manier de mogelijkheid van inspraak een wassen neus is geworden.