De Amsterdamse schrijfster wordt met de dood bedreigd vanuit haar eigen islamitische gemeenschap nadat zij die de rug heeft toegekeerd.
In haar onlangs verschenen debuutroman Ik ga leven is de 23-jarige Amsterdamse kritisch over veel Turkse en islamitische tradities waarmee zij in Amsterdam-West is opgegroeid. Wegens dat boek en optredens daarover in talkshows is de jonge schrijfster doelwit geworden van intimidaties en doodsbedreigingen via social media.
Zij beschrijft hoe ze zich ontworstelt aan het strenge islamitische regime. ‘Moet ik leven als een kamerplant?’, schrijft Lale. ‘Moet ik in een huwelijk treden waar alle seks uit is geramd nog voordat het begonnen is, omdat mijn verwekkers een volstrekt humorloze, bloedeloze en Koranvaste lul voor mij hebben uitgekozen? En dan veranderen in een broedkip zoals alle vrouwen om me heen? Is dat waarvoor ik leef? Is God dan blij met mijn tragedie?’
Lale Gül wordt bestookt met berichten en foto’s waarin zware vuurwapens getoond worden. De radicale islamitische groep Sharia4Holland meldt op Instagram dat ze ‘grote plannen hebben met Gül’ en ‘overal in Amsterdam actief zijn’. Numan Yilmaz, fractievoorzitter van DENK Amsterdam, keurde de bedreigingen af, om daaraan direct toe te voegen dat de schrijfster ‘islamofoob’ is, andere Amsterdammers ‘stigmatiseert’ en bezig is aan een ‘voor haar mooie pr-campagne’.
‘Lale Gül verdient onze steun. Hardop en zonder compromis. Ze verdient veiligheid en het recht om zich uit te spreken. In haar eigen verrassende woorden’, aldus de digitale steunbetuiging Laat Lale vrij op internet. ‘Lale verdient het te gaan leven zoals zij dat wil. Ondubbelzinnig. Dus laten we dat uitspreken, vaststellen, verdedigen, ervoor opkomen. Duidelijk maken dat we aan haar kant staan, dat vrijheid ook geldt als je uit een onvrije omgeving komt.’
Als BIJ1-stemmer ondersteun ik Lale van harte. Monotheïstische religies en totalitaire ideologieën zijn uit hun aard mensvijandig maar, afgezien van het Amerikaanse neo-imperialisme, ontspoort de Islam van de godsdiensten toch wel het meest.