Marijn Poels

De nieuwe documentaire van Marijn Poels toont de verwevenheid van goede doelen, media en politiek. Het Goede Doel Heiligt De Middelen begint met het lot van de boeren, een steeds terugkerend fenomeen in de documentaires van Poels. De overheid wil minstens 60 procent van de boerenstand saneren en van de landbouwgrond natuurgebied maken.

De boeren zijn slachtoffer van een politieke koers, maar uiteindelijk ook van belangengroepen die beter worden van het verdwijnen van de boerenstand. Die belangengroepen zijn de goededoelenorganisaties die subsidie van de overheid krijgen en tevens geld van de Postcodeloterij. De burger heeft niets te vertellen. Dit is blijkbaar geen democratisch proces.

Poels gebruikt de boerenproblematiek om duidelijk te maken hoe de macht van organisaties als Natuurmonumenten en Staatsbosbeheer de situatie op het platteland bepaalt. Beide organisaties krijgen subsidie van de overheid om landbouwgrond op te kopen, de provincies kiezen welke grond. Zodoende verdienen deze organisaties met het verhuren van vakantiewoningen en de lucratieve houtkap. Ze beconcurreren elkaar op dit terrein.

In feite gebruikt de overheid Natuurmonumenten en Staatsbosbeheer om hun vuile werk op te knappen. Ontluisterend is de scène waarin Poels meeluistert met een gesprek van onderzoekster Leonie Bosch-Chapel tussen een woordvoerder van Natuurmonumenten. Ze vraagt naar het doorschuiven van landbouwgronden. De man antwoordt dat hij de woordenbrij niet begrijpt, daarom moet ze maar een email sturen. Waarop hij ook niet reageert.

Poels zei in een interview dat deze goededoelenclubs verdienmodellen maken van de dood van de boeren. Hij wint er geen doekjes om in deze vlijmscherpe documentaire die slechts 58 minuten duurt. De regisseur maakte ruim 50 documentaires in de Derde Wereld waar hij zag dat idealistische goededoelenorganisaties ver af raakten van hun idealen.

Mensen die de Postcodeloterij steunen met het kopen van loten denken dat het geld bij het goede doel terecht komt. Terwijl organisaties als Milieudefensie en Natuur en Milieu hun geld krijgen van de staat en de Postcodeloterij. Ze mogen aanschuiven bij klimaattafels en hierbij invloed krijgen op het beleid van de overheid. Dat beleid kan zomaar ingaan tegen de belangen van de burger.

Als voorbeeld geeft Poels aan dat 97 procent van de Nederlanders vlees lekker vindt. Zelfs 87 procent van de aanhangers van de Partij voor de Dieren geeft aan dat men graag vlees eet. En 70 procent van de burgers is het eens dat Nederland vlees exporteert naar de rest van de Europese Unie. Echter de beleidsmakers in Den Haag willen de landbouw saneren en afbouwen.

De wijze hoe goededoelenorganisaties, media en politiek over de kwestie samenspannen zou je pervers kunnen noemen. Dat deze pakkende documentaire nooit door de Publieke Omroep vertoond zal worden, zegt genoeg. Dat geldt trouwens ook voor andere prachtige documentaires van Poels zoals The Uncertainty has Settled en Return to Eden. Poels maakt bovendien zijn films zonder overheidsgeld maar met donaties.

Ulrik van Tongeren

Het Goede Doel Heiligt De Middelen is onder meer  te zien op YouTube.

Door ravage

Abonneer
Laat het weten als er

*

2 Reacties
Oudste
Nieuwste Meest gestemd
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties
Loet
2 jaren geleden

Goh, Ravage. De banaliteit waarop het neerkomt n.a.v. deze ‘vlijmscherpe docu’. Ik vind ”vlees ook lekker”. Maar een toekomst voor de generaties na mij vind ik nét even lekkerder.

kees
2 jaren geleden

Zie de aftiteling”peter Siebelt, Syb Wynia, het is de aloude onderbuikmeuk die boeren wil ophitsen tegen milieu/dierenactivisten. maar dat ziojn we inmiddels gewend van alt.ravage