met jou
ben ik eenzamer ooit
plezier mij te behagen
strelingen hoe aangenaam ook
handen die mijn koele ontblote lijf dragen
vervulling van genot
ogen die vragen: meer
we pellen elkaar af tot het uiterste
zacht, hard, teder, te zeer
dan de stille woorden
leegte, bekoelde afstand
ons zwijgzame overeenkomst
voor ik ga drukt mijn mond vluchtig je hand