The Reason I Jump is een beklijvend en aangrijpend portret van de non-verbale autistische mens.

De documentaire The Reason I Jump is een aanval op het cliché beeld van autisme. We zien andere kanten van autistische jonge mensen. Jawel, er wordt gesproken over de opgekropte woede van ze, en over hun isolement. Daar zien we ook voorbeelden van. Maar duidelijk wordt dat ze in een liefdevolle omgeving zichzelf kunnen zijn, de ouders in de film bewijzen dat zeker.

Naoki Higashida publiceerde in 2007 als jonge tiener op 13-jarige leeftijd zijn boek The Reason I Jump. In de gelijknamige documentaire van regisseur Jerry Rothwell worden uit zijn boek teksten geciteerd via een vertelstem. Zijn woorden vormen het raamwerk. Naoki vertelt hoe hij de wereld ervaart als niet sprekende autist. Tevens wordt in de documentaire getoond hoe vijf jonge mensen, op vier continenten, omgaan met het niet kunnen spreken. Ze vertegenwoordigen een breed spectrum van de non-verbale autist.

De Engelse Joss kan wel degelijk volle zinnen uitspreken, maar ontegenzeglijk zijn er binnenin hem demonen die hij nauwelijks onder controle kan houden. Een misschien gemiste pizza kan zomaar zijn stoppen doen doorslaan. De Indiase Amrit is gefrustreerd omdat ze niet kan communiceren, ze legt haar ziel in opmerkelijk kleurige schilderijen over haar omgeving. En krijgt zelfs een tentoonstelling van haar werk. Soms knuffelt ze liefdevol haar moeder, en laat hierdoor zien dat autisten wel degelijk affectie kunnen tonen.

En wat te denken van beste vrienden Ben en Emma in de Verenigde Staten die samen heel wat speciale scholen doorlopen hebben. Ze communiceren via letterborden, maar alleen al met elkaar zijn is genoeg. De kennismaking met Jestina in Sierra Leone hakt erin, van de vijf is ze het verst op het spectrum van autisme. Dat autisten in dit Afrikaanse land vaak gezien worden als satanisch is hartverscheurend. De ouders van Jestina hebben een school voor autistische kinderen opgericht, dat is een grote triomf.

Deze creatieve documentaire is geen dor epistel over de lijdensweg van de autistische mens geworden. We worden door de tekstfragmenten van schrijver Naoki binnen gevoerd in zijn fascinerende gedachtenwereld. Tegelijkertijd worden beelden getoond van de jonge autistische Jim Fujiwara als een alter ego van de schrijver die zich in de natuur bevindt, dat maakt er een zintuiglijke ervaring van. De filmmakers zijn er in geslaagd om met middelen als speciale lenzen en camerastandpunten een zinderend portret van de belevingswereld van autisten te maken. En tevens op een bedachtzame wijze clichés over autisme omver te kegelen.

The Reason I Jump (Cherry Pickers) nu in de bioscopen te zien, en op het online platform Picl.

Ulrik van Tongeren

Abonneer
Laat het weten als er

*

0 Reacties
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties