The Story of My Wife is een gedoemd liefdesdrama, het is zowel intrigerend als log.
De Hongaarse regisseuse Ildikó Enyedi heeft na haar meesterwerk On Body and Soul (2017) iets totaal anders gemaakt. The Story of My Wife is een kostuumfilm gebaseerd op het gelijknamige boek van Milan Füst. De bijna drie uur durende film gaat over de Nederlandse zeekapitein Jakob Stör die in de jaren twintig de zeeën bevaart. Deze stoere kapitein is onverslaanbaar op zee, maar op land kan hij niet de baas spelen over mensen. Hij heeft veel problemen met zijn nieuwe bruid, de impulsieve en mysterieuze Française Lizzy.
Enyedi schreef zelf het script voor de film, en heeft het netjes in zeven hoofdstukken verdeeld, dat is typisch voor een literaire verfilming. De dialogen zijn in het Engels, het zijn stroeve dialogen. Wat bijna onvermijdelijk is met acteurs uit Frankrijk, Nederland en Italië. Een dergelijke internationale coproductie werd vroeger Europudding genoemd. Zulke films zijn niet te pruimen. Maar met een visueel talent als Enyedi aan het roer valt er wel iets te bewonderen.
Het is een log en topzwaar Europees kostuumdrama, op de momenten dat de regisseuse visuele hoogstandjes kan leveren is het meeslepend. Zoals het fantastische begin van de film waar we het scheepsleven van kapitein Jakob volgen. Beeldschone beelden van het schip en de zee met inventief camerawerk zijn verrukkelijk. Maar op land wordt het moeizaam, met de relatie tussen de stugge Jakob en de impulsieve Lizzy, eigenlijk hun kat en muis spel. Crux van het drama is of Lizzy overspel pleegt. Op de een of andere manier boeit dat niet.
Dat ligt niet echt aan de acteurs. De Nederlandse acteur Gijs Naber is fysiek perfect voor de rol van ruwe zeebonk. Probleem is dat de gehele film vanuit zijn perspectief is gemaakt, hij is tevens de vertelstem, die insteek is stroef. Léa Seydoux als Lizzy is eigenlijk de actrice in een rol die ze meestal speelt; de mysterieuze en tegendraads fatale vrouw. Wat overigens een genot is om te bekijken. De Franse acteur Louis Garrel in een bijna woordloze rol als waarschijnlijke minnaar van Lizzy is tamelijk hilarisch. En dat in een humorloze film. Maar de personages komen zelden tot leven.
Wat overblijft is een visueel overdonderd episch drama dat 169 minuten duurt, en nochtans te weinig boeit. We kijken graag nog een keer naar On Body and Soul, het overdonderend beklijvend drama van Enyedi, gedragen door haar karakteristieke verbeelding van lichamelijkheid. In The Story of My Wife zit trouwens een fantastische intense seksscène die aan betere tijden herinnert van de Hongaarse meesterregisseur Enyedi.
The Story of My Wife (September Film) nu in de bioscopen.
Ulrik van Tongeren