Park Chan-wook toont in zijn Decision to Leave een stuntelende politieman die verstrikt raakt in de netten van een fatale vrouw.

Erotische thrillers over politiemannen die geobsedeerd raken door fatale vrouwen waren een populair genre begin jaren negentig. Denk aan Basic Instinct. Maar ook het meesterwerk Vertigo van Hitchcock is een mooi voorbeeld. Dat de Zuid-Koreaanse regisseur Park Chan-wook hieraan zijn eigen twist zou geven staat buiten kijf. Decision to Leave zou je een psychologische thriller kunnen noemen, maar er zit ook oprechte romantiek in. En er zit snaakse humor in.  

Politie-inspecteur Hea-Joon (Park Hae-il) in de Koreaanse stad Busan raakt verzeild in de zaak van Chinese immigrante Seo-rae (Tang Wei) wier echtgenoot van een berg viel, of eraf werd gegooid. Ze is verdacht en lijkt onaangedaan door de dood van haar man. Wat volgt is een onnavolgbaar psychologisch steekspel tussen de politieman en de weduwe. Hea-Joon heeft narcolepsie, valt vaak in slaap en stuntelt door het leven. Toch schijnt de man top-detective te zijn. Stuntelende politiemannen schijnen een filmgenre op zich te zijn. Park Chan-wook gebruikt slim clichés.

Seo-rae is totaal ondoorgrondelijk, soms is ze spottend en tegelijkertijd kwetsbaar. Het is een meesterlijk optreden van Tang Wei. Het is niet zo gek dat Hea-Joon geobsedeerd raakt door deze adembenemende vrouw. Haar alibi blijkt niet waterdicht te zijn. Het op zich simpele verhaal is labyrintisch. Er is geen regisseur op aarde als Park Chan-wook, die zo inventief met camera en montage omgaat. De film grossiert in visuele hoogstandjes zonder in zelfgenoegzaamheid te vervallen. En de choreografie van zijn personages is altijd weldoordacht en vloeiend.

Old Boy

De moderne communicatiemiddelen worden gebruikt om het verhaal voort te stuwen, p0litieman en verdachte berichten elkaar via smartphone alsof ze geliefden zijn. Er zit een fascinerende synchroniciteit tussen deze personages. Wanneer ze elkaar later in de film ontmoeten, gaan ze verder waar ze gebleven waren. Overigens, Seo-rae heeft alweer een rijke man aan de haak geslagen. Park Chan-wook is voor zijn doen ingetogen, lijkt ver verwijderd van uitzinnige geweldspektakels als Old Boy (2003) en Lady Vengeance (2005).

Fijn dat Old Boy op dit moment heruitgebracht is in de Nederlandse bioscoop. Het is interessant om beide films naast elkaar te leggen.
Old Boy gaat over claustrofobie, Decision to Leave over hoogtevrees. Voor de eerste film is dat niet vreemd, Old Boy gaat over een gangster die 15 jaar opgesloten wordt door een onbekende, de film tekent zijn wraak. Zeldzaam beklemmend wordt die opsluiting verbeeld. Decision to Leave heeft de berg waar de echtgenoot van Seo-rae zijn einde vindt. Ook hier bloedstollende beklemming door de locatie en de hoogte. Old Boy is groezelig en ruig. Decision to Leave is een bijna gevoelig liefdesverhaal, maar met vlijmscherpe kantjes. Old Boy kent trouwens ook tedere momenten.

Decision to Leave (Cinéart) vanaf 1 september in de bioscopen.

Old Boy nu in de bioscopen.

Ulrik van Tongeren