Pink Moon is een gevoelig drama over een vijfenzeventigjarige man die de regie over zijn levenseinde in handen neemt.
Ooit schreef een Amerikaanse arts een tijdschriftartikel over waarom hij niet ouder dan zeventig jaar wou worden. Reden was dat hij voordat de onvermijdelijke aftakeling zou intreden, afscheid van het leven zou nemen. Zogezegd sterven op zijn hoogtepunt. Voltooid leven noemen we dat in Nederland. Interessant dat Fleur van der Meulen in haar speelfilmdebuut hetzelfde thema behandeld.
Jan, gespeeld door de Vlaamse acteur Johan Leysen, is wat nukkig, maar heeft wel een goed hart. Hij heeft een belangrijke mededeling voor zijn kinderen. Jan wil zijn leven beëindigen op de datum van zijn 75ste verjaardag, en heeft al een mysterieus poeder om voor eeuwig in te slapen. Ondanks hij in een riant huis woont, en geen kwalen heeft. Dochter Iris (Julia Akkerman) vraagt zonder ophouden waarom? Zoon Ivan (Eelco Smits) is vooral in de war, maar gaat welgemoed aan de gang met een draaiboek.
Knap dat het onderwerp geen morbide bespiegeling over leven en dood heeft opgeleverd. De film is effectief omdat het een plausibele situatie weergeeft. Wat zou jij in een dergelijke situatie doen? Zou je jouw vader proberen tegen te houden, of hem bijstaan op zijn reis naar het einde? Om het niet te naargeestig te maken heeft van der Meulen haar film geïnjecteerd met droge humor, Akkerman (Iris) heeft een goede timing voor de grappen van de dochter. De actrice is een fijne ontdekking.
Deze film over zelfbeschikking is een tikje wrang. Tijdens de corona crisis stierven veel ouderen eenzaam, zonder dat hun kinderen afscheid konden nemen. Waardig sterven is een mensenrecht. In ieder geval zet Pink Moon aan tot discussie over dit belangrijke onderwerp, en is het tevens een ontroerende film.
Johan Leysen als de vader, lijkt een onderschat acteur. Hij speelt zoveel rollen, onder meer voor tv en in speelfilms. Opvallend is het aantal korte films. Hij heeft zelfs in een film van Terence Malick (A Hidden Life) geacteerd. Leysen met zijn gerimpelde en doorleefde gezicht weet altijd indruk te maken, ook hier excelleert hij. Dat komt door zijn ‘stil’ spel, hij is altijd een rustpunt tussen het geraas van zijn medespelers. Slim dat hij tegenover de enigszins hectisch acterende Julia Akkerman als zijn dochter Iris is gezet. Dat contrasteert mooi.
Pink Moon (September Film) nu in de bioscopen.
Ulrik van Tongeren