De studenten van lichting 2022 hebben onder zware omstandigheden gewerkt. Dat valt overigens niet aan het resultaat af te zien. Veelal zien de producties er zeer verzorgd uit. Het legertje studenten die bijvoorbeeld voor de production design en kostumering zorgen worden niet in het zonnetje gezet, terwijl ze voortreffelijk werk afleveren. Film maken is teamwerk.
Documentaires
“Swans Reflecting Elephants”
De documentaire van Rick Silvan is een egodocument. De regisseur ontrafelt zijn gespannen relatie met zijn spiegelbeeld. Vanaf zijn jeugd heeft hij het idee een monsterachtig uiterlijk te hebben. In de spiegel kijken is onaanvaardbaar. Deze psychische aandoening heet Body Dysmorphic Disorder. In een nogal sombere documentaire gaat Rick zelfs naar een plastisch chirurg om te kijken of er wat te verbeteren valt. Hoogtepunt is een telefoongesprek met een opmerkelijk persoon die optrad in de Ophra Winfrey show, 17 jaar terug. Dat simpele gesprekje met een lotgenoot doet een aanval op de traanklieren.
“Jongen van hout”
Eva Oosterveld heeft een portret van de rebelse Stijn (14) gemaakt. Hij is een rauwe jongen die een jaar geleden zijn school verliet. Sindsdien zit Stijn thuis, verveelt zich, blowt en maakt ruzie met zijn vader. Er zijn een paar honderd jongeren in Nederland die in een dergelijk niemandsland verkeren. Er is in de maatschappij weinig begrip voor deze jongeren. In al zijn rauwheid is het buitenbeentje Stijn grappig. Dit is een liefdevol portret van regisseuse Oosterveld en een ode aan de buitenbeentjes.
“Filho”
Regisseur Tomas Ponsteen heeft een apart idee. Als geadopteerd kind van een Braziliaanse moeder, wil hij absoluut niet op zoek gaan naar haar. Zou de documentaire dan toch een verrassende ontknoping hebben? Het is eigenlijk een tegenstrijdigheid om juist niet de biologische moeder te vinden. Dit onderwerp schreeuwt om een louterend slot. Wat helaas niet komt.
“De Hemelse Bloem”
Een curieuze documentaire van regisseuse Tessa van der Riet over hoe jonge vrouwen hun seksualiteit herontdekken. Hartstochtelijke gesprekken over de vulva en over de clitoris volgen. De documentaire heeft een hoog jaren zeventig gehalte. Toen fysiek genot nog belangrijk was. De documentaire is in een rare tijd ontstaan. Ook is het een ongemakkelijke film om naar te kijken, teveel intimiteit?
“Louder! So I Can Hear you”
Laura Bokhoven maakte een portret over haar overleden vader in de vorm van een roadmovie. Met onder meer uitstapjes in België en Frankrijk. Laura zoekt als het ware contact met de overleden vader. Belangrijk is een zoektocht naar de plaats waar haar vader een foto maakte. Een hoffelijke oudere man brengt Laura naar die plaats. Dit is een nostalgisch filmpje die het hart doet smelten en bovendien ondersteund wordt door prachtige jazz muziek. Het lijkt uit de losse pols geschoten, knap werk.
Fictie films
“Eos”
Er is elk jaar een filmpje die als uitstalkast dient van de special effects expertise. Ieder jaar is er de uitdaging om in vijf minuten een verhaal te vertellen. Het verhaal gaat als volgt; Eos is een jonge rebel die bevrijding zoekt in een dystopische wereld. Eos ziet er imposant uit en is afgelopen voordat je er erg in hebt.
“To Break A Butterfly”
Een relaas over het skateboard meisje Joy. Geregisseerd door Kate Hummel. Het is niet pakkend en authentiek. Het dramatisch bedoelde steekincident in het filmpje is een rimpeling in plaats van een schok.
“Entertain Me”
Revi (sterke rol van Thomas van Luin) werkt als Bingo-host voor Duitse toeristen op een cruiseschip. Eigenlijk heeft hij grote dromen als entertainer. Wanneer het schip aanmeert in Amsterdam maakt hij een tocht langs verschillende clubjes. Dat is geen succes. De ranzige onderwereld van entertainment in Amsterdam is raak getroffen. Soms lijken Filmacademie filmpjes zich af te spelen in niemandsland. Steden als Amsterdam en Rotterdam zijn geweldige locaties. “Entertain Me” haalt alles uit de locatie. Goed geregisseerd door Beek Groot.
“It will Rain”
Er zit zowaar een spannende bijdrage in het programma. Regisseur Amir Zaza toont de broers Nawras en Ward die in een Syrische gevangenis zitten. Nawras weet te ontsnappen. Hier wordt het dilemma, van thuis blijven en vechten tegen het regime of het vaderland ontvluchten, indringend belicht. Het filmpje oogt professioneel en is onverwacht bloedstollend.
“This is your captain speaking”
De film van regisseur Idriss Nabil is enigszins onsamenhangend. Het gaat over een Afrikaans jongetje die zijn Afrikaanse muziekleraar voor uitzetting wil behoeden. Veel drukte, weinig focus. Het is volgens de makers bedoeld als kinderfilm.
“Joan’s Theme”
Joan is een muziekstudente die met haar saxofoon weinig weerklank vindt bij een commissie. Ze zou te weinig gevoel in haar spel leggen. Joan probeert haar gevoel en emoties terug te vinden. Het door Kiefer Eijckelhof geregisseerde filmpje is zwaar op de hand en bijna hermetisch gesloten. De emoties van de hoofdpersoon komen niet echt aan.
“A Capella in D mineur”
De twee laatste films zijn de meest traditionele films uit het gehele programma. Het zijn solide vertellingen, nodig in deze onzekere tijd. “A Capella in D mineur” is een verrukkelijk filmpje. Regisseuse Malou Janssen zet in haar film vier ouders neer met een pijnlijke kwestie. Hun verliefde kinderen (jongen en meisje) vragen de ouders om toestemming voor seks. Dat is een ontregelende vraag voor de vier ouders. Het wordt een felle en amusante discussie tijdens een hete zomeravond. Puike vertolkingen en een goede timing maken het een genot om deze film te bekijken.
“Over een Pastoor op Regenlaarzen”
De film is in landelijk Brabant opgenomen. Het handelt over de bejaarde en dementerende Jozias die hulp voor zijn bewusteloze vrouw zoekt. Via een kerk en pastoor belandt hij in een bos waar een jonge vrouw met een geweer rondscharrelt. Het filmpje heeft een enorm tempo en zit eivol actie. Scenarist Reowin Renkema en regisseur Wessel van Wanrooij hebben hier een goed, stevig verhaal verteld. Een goed gemaakte, meeslepende speelfilm, die je doet vergeten dat je in een bioscoopzaal zit.
De afstudeerfilms worden vertoond tijdens het Keep an Eye Filmacademie Filmfestival, in Eye Filmmuseum vanaf woensdag 5 t/m zondag 9 oktober. Informatie: www.filmacademiefestival.nl
Op zaterdag 22 oktober worden vanaf 22.45 uur alle documentaires uitgezonden op NPO3 en op 29 oktober op dezelfde zender van 22.55 uur alle fictiefilms.
Ulrik van Tongeren