ik vertrouwde je
misschien was er een
toekomst voor jou en mij
jij die mij benaderde met
lieve, zoete woorden als,
in jouw ogen klaart de
donkere lucht op
ik wijk nimmer van je zij
ik wilde met je praten
je stem horen, je verdween
telkens weer, was er niet
als ik je nodig had
voelde mij verlaten

je wilde mij de liefde leren
geduldig en teder met
handen die elk deel van
mijn lichaam zouden strelen
je mond die mij gulzig het
vocht tussen mijn dijen zou
geven om me vervolgens
diep en intens te nemen
nu een droom voor jou
ik, ik wacht rustig af
laat de liefde komen
zal mij er dan volledig
aan overgeven

tekst Marina Verte | foto Arton Den Bosch