(de vrouw op de foto heeft niets te maken met diefstal)

Vorig jaar april schreef ik een column voor het wijkblad Oud-Zuid Amsterdam waarin ik me afzette tegen en ergerde aan het feit dat bij Albert Heijn op het Museumplein het aantal kassières was afgenomen van 8 naar 2 en klanten geacht werden via zelfscankassa’s af te rekenen. Een kil en koud computerbeleid noemde ik het, of zoals sociologen zeiden, het winkelen is volkomen ge-dehumaniseerd. Mede door te bezuinigen op winkelpersoneel steeg de winst van AH in 2022 met 14 procent tot het bedrag van 2.5 miljard euro. Dit alles ten behoeve van de aandeelhouders en niet te vergeten de topman van het bedrijf die 6,5 miljoen verdiende. 

Minder personeel leidt tot diefstal  

Anno 28 Maart (2023) lees ik in diverse dagbladen dat het aantal diefstallen door het beleid van zelfscankassa’s drastisch is toegenomen. Vooral mensen onder de armoedegrens weten via allerlei trucs hun boodschappentas vol te krijgen. Diefstal dus. Kan je nog wel spreken van diefstal als je praktisch verplicht bent de voor jou noodzakelijke levensmiddelen weg te halen bij een bedrijf dat door lage lonen, personeelsbezuiniging en hoge prijzen een miljardenwinst bij elkaar schraapt. Wie steelt hier nu eigenlijk? Bij dit alles moest ik denken aan bisschop Muskens die in 1996 voor de VPRO-televisie verklaarde dat volgens de katholieke sociale leer een arm mens gerechtigd is een brood te stelen (Brood staat natuurlijk symbool voor levensmiddelen in het algemeen). 

De uitspraak van de bisschop leidde vervolgens tot woede van de toenmalige premier Wim Kok. Sindsdien spraken Wim Kok en alle premiers na hem nooit meer over armen, maar over mensen met een laag inkomen. Ondertussen is de armoede in Nederland – nota bene een van de rijkste landen ter wereld – enorm toegenomen. Volgens het Rode Kruis, die normaal gesproken altijd honger en ellende bestreed in “derdewereldlanden”, leeft rond een miljoen mensen in ons land in armoede. Zij heeft al een gironummer geopend (5125) om wekelijks aan 40.000 gezinnen een voedselpakket te verstrekken van 17,5 euro. Het woord “derde wereld” is rond de eeuwwisseling weliswaar afgeschaft maar een ‘derde wereldsituatie’ kruipt nu onze rijke wereld binnen. 

Wellicht tijd voor wereldwinkels en andere activisten om hun solidariteitsacties deels te verleggen naar de armen in onze rijke wereld.

Hans Beerends