Böse Spiele – Rimini Sparta is een briljant derde deel van een trilogie over twee broers en hun vader. Het is een imposante en ongemakkelijke kijkervaring.
In 2022 kwam de Oostenrijkse regisseur Ulrich Seidl met Rimini, een vermakelijk en tragisch relaas over de verlopen schlagerzanger Richie Bravo. Seidl maakte vorig jaar tevens Sparta over de broer van Richie. Momenteel worden in Nederland Sparta tegelijkertijd met Böse Spiele – Rimini Sparta in de bioscopen uitgebracht. Böse Spiele zou je kunnen zien als een samensmelting van Rimini en Sparta. Seidl heeft op een inventieve manier wijze de twee films tot een geheel gemonteerd, het drie uur en vijfentwintig minuten durende epos is meeslepend.
In Sparta probeert Ewald (Georg Friedrich), de broer van Richie, zijn droom van een sportschool voor jongens in Roemenië waar te maken. In een vervallen schoolgebouw bouwt Ewald, die eigenlijk ingenieur is, samen met een handjevol jochies aan een judoschool. Hij wordt zeer gewaardeerd door de jongens, die hunkeren naar aandacht. De kinderen krijgen een ruwe opvoeding van hun brute vaders. Maar Ewald heeft een geheim; hij is pedofiel. Ewald doet dingen met de jongens die op de rand balanceren, zoals samen douchen. De film gaat over hoe hij zijn seksuele impulsen in bedwang houdt. Sparta is ook onverwacht luchtig vormgegeven, Seidl maakt nooit zware drama’s. In onder meer zijn geweldige Paradise trilogie bewees hij dat al.
Sparta is een tamelijk ongemakkelijke film. In het achterhoofd speelt de huidige aandacht voor pedofilie en de seksualisering van kinderen. Dat maakt het nog ongemakkelijker om te ondergaan. Seidl velt geen oordeel over de pedofilie van Ewald, dat doet hij uiteindelijk nooit in zijn provocerende documentaires en speelfilms. Ook niet in het optreden van de vader van Richie en Ewald. De oude dementerende vader zingt graag naziliederen in zijn verzorgingshuis.
Rimini zit ondanks de immense triestheid vol warmte en humor, het charisma van Michael Thomas steelt de show. Het ingehouden en fantastisch acteren van George Friedrich werkt beklemmend in Sparta. Na het zien van Rimini en Sparta is het bekijken van Böse Spiele – Rimini Sparta ontregelend. Afwisselend krijgen we fragmenten van beide films te zien, het is meesterlijk gemonteerd, waarbij beide verhaallijnen in elkaar overvloeien. Op het eerste gezicht lijkt de film een optelsom van hoogtepunten, dat is het bedrieglijke ervan. Seidl kaats met ideeën en poneert gedachten over seksualiteit en heeft het duistere nazi verleden van Oostenrijk in het heden doorwerkt. Fraai contrasteren beide werelden, het winterse Rimini waar Richie in de sneeuw rondscharrelt. Het zomerse Roemeense platteland in Sparta is een fraai tegenwicht.
Bose Spiele – Rimini Sparta (September Film) en Sparta (September Film) nu in de bioscopen.
Ulrik van Tongeren