Bank of Dave is een charmante komedie over een miljonair die goed wil doen.
Bankiers komen er niet goed vanaf in Bank of Dave van de Britse regisseur Chris Foggin. Het is een zogenaamde feel-good movie over een miljonair, eigenaar van een minibusjes onderneming, die iets terug wil doen voor de gemeenschap. Hij wil een lokale, kleinschalige bank oprichten om zijn stadgenoten leningen te geven. De bankiers elite in Londen wil daar echter een stokje voor steken. Een advocaat, gespeeld door Joel Fry, moet Dave helpen, hij heeft er weinig vertrouwen in. Rory Kinnear vertolkt Dave, volksheld in Burnley, met zijn pogingen om zijn stadsgenoten te helpen. Wie Kinnear luguber tekeer zag gaan in de horrorfilm ‘Men’ zal moeite hebben met zijn goedmoedige Dave in deze film.
De plot stelt niet veel voor, het is een beetje formule-achtig, maar je wil wel zien of de kleine man kan overwinnen tegen de machtigen der aarde. Het is trouwens een genot om Hugh Bonneville (van de serie Downton Abbey faam) bezig te zien als louche bankier. Evenals de dromerige advocaat die stilletjes verliefd wordt op Burnley. De charme van deze kleine stad en zijn inwoners wordt breed uitgemeten. In de verte doet Bank of Dave denken aan het werk van de geniale Schotse cineast Bill Forsyth, vooral Local Hero. Misschien is het verhaal van die film een inspiratiebron voor de makers van Dave geweest. De film is losjes gebaseerd op het leven van Dave Fishwick, de echte selfmade miljonair uit Burnley.
De bankiers in Bank of Dave grappen graag over hun slechte reputatie, ze zijn zich ervan bewust dat ze niet geliefd zijn bij de bevolking. Ze overleefden de bankencrisis van 2008, waarbij 500 miljard pond verdween. Grote vraag is waarom dezelfde mensen nog steeds banken runnen en zichzelf gigantische bonussen uitbetalen? Momenteel staat het bancaire stelsel op omvallen, door het drukken van geld en de daarmee samenhangende inflatie. Het thema dat bankieren lokaal moet worden en er zelfs een nieuw banksysteem moet komen, leeft onder de lokale bevolking. De makers van de film hebben dit sentiment haarfijn aangevoeld. Er moet echt iets gaan veranderen.
De film is zeker geen socialistisch pamflet, maar er zitten sprekende details in over de onvrede tussen de bezittende klasse en de werkenden. Ook de noord-zuid kloof over de welvarende in Londen en de arme sloebers elders wordt hier geuit. Vooral op dat hoge noorden, Burnley is 34 km van Manchester, wordt neergekeken door het elitaire Londen. De mensen uit Burnley kijken weer neer op het zelfgenoegzame Londen. Dit komt helaas nooit meer goed. Maar Bank of Dave is wel degelijk een aangename publieksfilm.
Bank of Dave (Paradiso Film) nu in de bioscopen.
Ulrik van Tongeren