Killers of the Flower Moon is een indrukwekkend en realistisch epos over hebzucht, geweld en de dood.
Regisseur Martin Scorsese beheerst alle filmgenres. Killers of the Flower Moon is zijn eerste (revisionistische) western. Het handelt over de uitroeiing van de Osage-stam, in de jaren twintig van de vorige eeuw. Deze stam was verbannen naar Osage Country Oklahoma. Levend in grote armoede in een reservaat, werden ze door de vondst van olie schatrijk. Wat volgde was een grote afslachting van vooral Osage-vrouwen, die dikwijls met witte mannen getrouwd waren. Doel was uiteraard het olie-kapitaal van de vrouwen. De film en het gelijknamige boek van David Grann zijn gebaseerd op ware gebeurtenissen en personages. Volgens de schrijver waren er honderden mensen die onder mysterieuze omstandigheden stierven.
Aan het begin van Killers of the Flowers Moon zit een schitterend door Scorsese in zwart-wit gemaakt nieuwsitem over de nieuwe rijken, de Osage-stam. Terugkerend van de Eerste Wereldoorlog bezoekt Ernest (Leonardo DiCaprio) zijn oom William Hale, roepnaam King, gespeeld door Robert De Niro. King is een rijke veeboer die zijn neef wel even aan werk gaat helpen. Ernest in de gedaante van Leonardo DiCaprio heeft een pafferig gezicht is kruiperig, charmant, houdt van praten en geld. Zijn oom is de spin in het web van de talrijke moorden. Ernest trouwt uiteraard met een Osage-vrouw, Millie (Lilly Gladstone, prachtige rol) is in feite een bijrol, maar is het kloppende hart van de film. Verrassend is dat Ernest en Millie in de film een innige band hebben, de vrouw moet geweten hebben dat haar echtgenoot een rol speelde in de uitroeiing van haar familie.
Minpunt is dat de Osage-stam te summier wordt geschetst, de machinaties van de witte criminelen staan centraal. Het spannendste deel van de film zijn de talloze eliminaties en de voorbereidingen daarop, alsof het een Maffiafilm van Scorsese hemzelf betreft. Niemand op aarde kan het noodlottige geweld, en de dood, zo pakkend in beeld brengen als deze regisseur. Killers of the Flower Moon is misschien minder meeslepend dan de andere meesterwerken van Scorsese, is afstandelijker dan bijvoorbeeld zijn vorige film The Irishman. Dit is wel zijn meest politieke film, het onrecht tegen de Indianen, met de totale wetteloosheid, waarbij politie en politiek in bed liggen met de criminelen. Dat hele ecosysteem is meesterlijk geënsceneerd. De wetteloosheid, het geweld en de corruptie zijn er nog steeds in overvloed. Kan de mensheid niet beter?
Bijna drie en half uur duurt het imponerende epos, met pauze, desondanks vliegt de tijd voorbij, er is zoveel te zien en te ervaren. Wellicht is het de zwanenzang van de 80-jarige Scorsese, het opzetten van zo’n monumentaal spektakel kost jaren, hij kan de laatste jaren zijn films alleen nog door streaming services gefinancierd krijgen, deze film door Apple Tv.
Killers of the Flower Moon nu in de bioscopen (Universal Pictures Netherlands)
Ulrik van Tongeren