The Killer van David Fincher is meesterlijk, bruut en briljant
Films over huurmoordenaars zijn een genre op zich, heeft al wat klassiekers opgeleverd. Een huurmoordenaar moet een eenling zijn, een eenzame wolf. Alain Delon in Le Samourai (1967) is dat zeker, wanneer daarvan afgeweken wordt zoals in The Mechanic (1974) met Charles Bronson, gaat het (bijna) mis, een leerling nemen is het domste wat je kan doen. De naamloze huurmoordenaar vertolkt door Michael Fassbender in The Killer voldoet aan het ideaal, hij is alleen en zeer doelgericht, is obsessief met statistieken en camouflage. Hij mag niet opvallen en is kleurloos gekleed. De sardonische voice-over van de moordenaar waarin hij zijn erecode eindeloos herhaalt is hilarisch.
We ontmoeten hem in Parijs waar hij minutieus in een kamer tegenover een vijf sterren hotel de voorbereidingen van zijn aanslag doet. Maar er gaat iets mis, waardoor de moord mislukt. Hij moet op de vlucht omdat zijn opdrachtgevers missers niet waarderen. Gevlucht naar zijn woonplaats in de
Dominicaanse Republiek ontdekt hij dat zijn vriendin ernstig in elkaar geslagen is. Hierdoor verandert de thriller in een wraakfilm, hij werkt het lijstje
van de daders af, elke in een andere stad. Met als opmerkelijkst episode die met een collega huurmoordenares, fantastisch gespeeld door Tildo Swinton, die een smerige grap over een beer fantastisch brengt.
De film is ingedeeld in hoofdstukjes, op zich is de plot recht door zee. Maar samen met scenarioschrijver Andrew Kevin Walker heeft Fincher er rake typeringen, sardonische humor en fantastische dialogen aan toegevoegd. Wat betreft de humor lijkt het nog het meest op zijn labyrintische The Game uit 1997 en het verontrustende geweld doet vooral denken aan Seven (1995) waaraan Walker heeft meegewerkt. Alle ensceneringen van het geweld zijn behoorlijk gruwelijk, maar wanneer de huurmoordenaar met een reus van een man een uitputtend gevecht levert, is dat pijnlijk realistisch. Fincher zoekt in zijn thrillers altijd de grenzen op, hij provoceert en is subversief.
Een huurmoordenaar is amoreel. Het handelt immers over iemand die op zijn minst sociopaat is, sociopaten hebben geen geweten. Zonder deze antisociale persoonlijkheidsstoornis zou het nemen van een mensenleven onmogelijk zijn. Onze huurmoordenaar in de film filosofeert over de statistieken van de dood, met 8.1 miljard mensen op de aarde heeft zijn moord geen impact. Sentimentaliteit en compassie spelen geen rol voor hem. Hij moet zijn werk doen.
Bij aankondiging van The Killer wisten we dat Fincher er iets bijzonders van zou maken, zijn twaalfde speelfilm is briljant en doorspekt met heerlijke zwarte humor. De laatste tijd weinig zichtbare Michael Fassbender zet een puike rol neer.
Jammer dat deze Netflix productie een beperkt bioscooproulement krijgt, de film verdient echt een groot scherm.
The Killer (Netflix) nu in de bioscopen.
Ulrik van Tongeren