Rei is een overdonderend psychologisch drama over een stel dertigers in Japan.
De debuterende Japanse regisseur Tanaka Toshihiko heeft een ruim drie uur durend episch drama gemaakt. Het gaat hier over psychische malaise bij dertigers: kinderen krijgen, overspel en onzekerheid over de toekomst bepalen de handeling. Bedachtzaam en in een rustig tempo ontvouwt de handeling zich. Hikari (schitterende rol van Takara Suzuki) is het hart van de film. Zij heeft een kantoorbaan en is de stabiele factor in haar vriendenkring. Ze heeft niet de ballast van haar vrienden, dat maakt haar kwetsbaar. De kwetsbaarheid van Hikari doet het hart smelten. Er zijn talloze close-ups van het gevoelige en expressieve gezicht van Hikari. Toshihiko is een regisseur die dicht met zijn camera op de emotionele gezichten van zijn personages zit.
Hikari krijgt een relatie met de dove fotograaf Masato, hetgeen een nieuwe laag toevoegt aan de vertelling. De stabiele Hikari maakt een langzame transformatie door, hetgeen door Masato in werking wordt gebracht. Wanneer Hikari gebarentaal voor doven uit een boek leert, blijkt Masato geen gebarentaal te beheersen. Non-verbaal speelt een belangrijke rol in de film. Er is ook een klein meisje die doof is, dat door de volwassenen als een groot probleem gezien wordt. Masato komt uit Hokkaido, het immense gebied in Noord-Japan waar de beste zuivel van de wereld vandaan komt, maar waar het ‘s winters een onmetelijke en levensgevaarlijke sneeuwvlakte is.
Rei schakelt tussen Tokio en Hokkaido, tussen de werelden van Hikari en Masato. Het contrast tussen de grote stad en het wijdse platteland heeft hier een metaforische kracht. Het heeft voor Hikari een louterende, maar ook een rauwe emotionele lading. De reis (831km) tussen stad en platteland gaat flitsend snel, Toshihiko verzamelde een groep niet-professionele acteurs en studenten om zich heen, waarschijnlijk met veel improvisatie, dat voor een wonderbaarlijk resultaat gezorgd heeft. Rei is één van de weinige films die gerust zonder ondertiteling gezien kan worden. Dat herinnert aan de grote zwijgende films uit het verleden. Een interessant detail is het gebruik van Kanji. Dat zijn Chinese lettertekens die in de Japanse taal gebruikt worden. De vertaalde Kanji teksten in beeld zijn fascinerend. Ook de filmtitel Rei, is een woord met vele betekenissen, de mooiste is de heldin in een Japans stripverhaal. Hikari is Rei.
International Film Festival Rotterdam t/m 4 februari 2024
Ulrik van Tongeren