De variatie in films op het Previously Unreleased is de grote kracht. Voor ieders smaak is er wel wat te vinden.
Door Ulrik van Tongeren
Er zijn een paar Franse rechtbankdrama’s de laatste tijd. Les Procés Goldman wijkt ervan af omdat de gehele handeling zich binnen de rechtbank afspeelt. Regisseur Cedric Kahn heeft zich laten inspireren door het boek: ‘Herinneringen van een Poolse Jood in een Franse gevangenis,’ geschreven door de linkse activist Pierre Goldman (Arieh Worthalter). Goldman bekende meerdere overvallen (in 1965), maar niet de moord op een apotheker. Hij gebruikt de rechtbank als een podium om het racisme en antisemitisme van de Franse overheid aan te klagen. Maar is hij echt onschuldig?
De linkse intelligentsia in Parijs staat als een blok achter hem. Les Procés Goldman is een overvolle film, met een overweldigende hoeveelheid getuigenissen, bijna te veel informatie om te verwerken. Het is de ideale trainingsfilm voor jonge juristen. Maar Kahn houdt het tempo erin, als je de draad verliest, zijn er de acteurs die vlammen, vaak in minieme rollen.
Les Procés Goldman
Animal van de Griekse cineaste Sofia Exarchou is zeker geen beschouwing over de negatieve kanten van het massatoerisme. In het enigszins ranzige budget resort Mirage volgen we het team ‘entertainers.’ die tijdens het toeristenseizoen actief zijn. Overdag leiden ze de bingo en aqua-aerobics, in de avond dansen ze, min of meer, gewaagd en met beperkte techniek voor het hotelpubliek. Na gedane arbeid zetten de entertainers het op een zuipen. Exarchou nam de begenadigde en zeer spannende actrice Dimitra Vlagkopoulo voor de hoofdrol van Kalia.
Al negen jaar treedt ze in het resort op. Gedreven leidt Kalia haar team entertainers, bij haar zit lichamelijk en geestelijk de sleet erin. Bij het harde daglicht realiseert ze zich de beperkingen en slaat de triestheid toe. Tegen het eind van de film zingt Kalia in karaoke “Yes Sir, I Can Boogie”, onvergetelijk is de tragische lading die Vlagkopoulo aan deze klassieke popsong geeft. Grootse vertolking van de actrice. De Oostenrijkse regisseur Ulrich Seidl maakte met zijn Rimini trilogie een scherpere analyse van entertainment in Zuid-Europa. Maar Exarchou maakt met haar tweede speelfilm wel degelijk grote indruk.
Peak Season van de Amerikaanse regisseurs Henry Loevner en Steven Kanter is een dramedy: een combinatie van drama en komedie. Dat betekent een bitterzoet liefdesverhaal, al is deze geen doorsnee. De film is gesitueerd in het oogverblindend mooie Jackson Hole, Wyoming, in de bergen. Verloofde Amy (Claudia Restrepo) maakt vriendschap met vliegvis instructeur Loren (Derrick DeBlassis) terwijl haar verloofde Max op zakenreis is. Dit is een verkapte driehoeksrelatie, het is prikkelend omdat er overspel loert tussen de twee. Loren komt uit de grote stad, is gaan zwerven en heeft werk gevonden in de bergen. Een beetje wildeman is hij, dat maakt hem aantrekkelijk voor Amy. De dialogen voelen natuurlijk aan, zijn goed geschreven. Dit is zo’n beetje de ideale zomerfilm om bij weg te zwijmelen.
Inside the Yellow Cocoon Shell
Inside the Yellow Cocoon Shell van de debuterende Vietnamese regisseur Thién an Pham is een visueel spektakel zonder weerga. Het is een mijmering over het menselijk bestaan, het geloof, familie en de natuur. Hij duurt drie uur. Hier is sprake van magisch realisme wat doet denken aan het werk van de grote Thaise regisseur Apichatpong Weerasethakul. Het valt onder de noemer ‘slow cinema’, dit is een categorie wat totale overgave van de kijker vraagt. Het is een bedrieglijk simpel verhaal, maar door de vele flashbacks en zijlijnen is het onverwacht complex.
Het begin van de film (gesitueerd in Saigon) is een meesterstuk van camerawerk, drie mannen zijn getuige van een zwaar motorongeluk, die drie reageren allemaal anders. Daar wordt al aangestipt dat de film over de dood en de betekenis van het leven gaat. Thien (Le Phong Vu) wist niet dat zijn schoonzus in dit ongeluk stierf, zijn vijfjarige neefje overleefde het ongeluk. Thien ontfermt zich over de jongen en vertrekt naar het Vietnamese platteland voor de begrafenis van zijn schoonzus. Daar is de confrontatie van Thien met zijn jeugd en zijn verloren idealen. Bovendien is er een zoektocht naar zijn verdwenen broer. Met de bewoners van het dorp zijn er discussies over geloof en de Vietnamoorlog.
Soms is Inside the Yellow Cocoon Shell moeilijk te volgen, slaat onvermoede zijpaden in en is zeker traag. Maar de visuele schoonheid met de panoramische shots is overweldigend, die schoonheid is hypnotiserend en uniek. Het is de signatuur van een aankomend meester cineast.
Premières van Previously Unreleased in Eye en theaters in het land:
• Les Procés Goldman vanaf 25 juli
• Animal vanaf 1 augustus.
• Peak Season vanaf 8 augustus
• Inside the Yellow Cocoon Shell vanaf 15 augustus.