Emilia Pérez is een krankzinnige mengeling van gangsterepos en musical.
Door Ulrik van Tongeren
De Franse regisseur Jacques Audiard switcht tussen vele genres. Na het ingetogen relatiedrama Les Olympiades (2021) komt hij met het extroverte gangsterspektakel Emilia Pérez. Uit het niets barsten, op gezette tijden, de personages in gezang en dans uit. Dergelijke uitdagende vondsten zorgen er voor dat de film nooit saai kan worden. Er is niets aan Emilia Pérez conventioneel. Zijn vroege meesterwerk Sur mes lèvres (2001) daarentegen is conventioneel en ingetogen, en heeft daarom meer zeggingskracht. Toevallig gaan beide films over een vrouw die zich inlaat met een gangster.
Audiard is gek op gangsters, dan kan hij spelen met het tonen van morele grenzen. Kan de gewelddadige Mexicaanse kartelbaas na een transitie operatie tot vrouw een beter mens worden? Is de kernvraag van de film. De transgender actrice Karla Sofia Gascón speelt de dubbelrol van Manitas en Emilia. De advocate Rita (Zoe Saldana) helpt hem om zijn dood te faken, zijn hergeboorte, na de operatie, tot Emilia. Maar is de tamelijk overladen en gecompliceerde plot wel zo belangrijk? De vier actrices in de belangrijkste rollen zetten puik acteerwerk neer. Maar vooral Zoe Saldana als Rita maakt indruk door haar ingetogen doorleefde rol. Op het moment, vier jaar later in de tijdlijn, als ze ervaart dat Emilia de gangsterbaas Manitas is, toont ze geen emotie. Dat is typisch een scene waar Audiard zijn meesterschap toont. Dergelijke momenten zijn te schaars.
Er zitten vele thema’s in de film. Het gaat onder meer over het geweld in Mexico, de corruptie van de overheid, identiteit en het transgender zijn. Dat wil zeggen dat die thema’s niet uitgediept worden. De film is met een enorme bravoure gemaakt, met de modernste filmtechnieken. Van de geroemde liedjes blijft er weinig hangen. Misschien hadden de makers er een opera van moeten maken, dus geheel gezongen. Dat zou pas baanbrekend zijn geweest. De sentimentaliteit is ook opvallend, dat staat haaks op het gangsterthema. Er zijn dus veel elementen die botsen, maar een bevredigend geheel is het niet geworden. Emilia Pérez is ontegenzeglijk origineel en ongerijmd krankzinnig, dat is meteen ook de charme van dit project.
Emilia Pérez (Paradiso Film) nu in de bioscopen.