Queer is een koortsig homodrama over liefde en verlangen.

Door Ulrik van Tongeren

De Italiaanse regisseur Luca Guadagnino is een specialist van verboden liefde en verlangen. I Am Love en Call Me by Your Name zijn hier voorbeelden van. Zijn films zien er altijd fenomenaal uit; de man heeft smaak wat betreft mode, muziek en alles wat een glinsterend oppervlakte heeft. Daarom is zijn keuze voor  het verfilmen van William S Burroughs Queer zo verrassend. Het gruizelige proza van deze Beat Generation schrijver staat haaks op Guadagino bedwelmende esthetiek. Maar ziedaar, hij vond een verbindend element: Daniel Craig, de ex-James Bond acteur, houdt alles bij elkaar. De Britse acteur speelt het alter-ego van Burroughs.

Locatie is Mexico City, of Cuba, begin jaren vijftig. Lee (Craig) is een schrijvende zwerver en verslaafd aan heroïne en alcohol, hij hopt van bar naar bar om een aantrekkelijke jongeman te vinden, waar hij het bed mee kan delen. Eugene, gespeeld door Drew Starkey, is oorlogsveteraan, en met een perfect lichaam gezegend. Lee valt als een blok voor hem. Maar Eugene is frusterend afstandelijk, bijna afwijzend. Dat maakt hem nog aantrekkelijker voor Lee. Het eerste uur van Queer is vermakelijk en briljant met al dat gejaag op de ideale partner, De look van de film is geweldig. Het is een magisch en exotisch niemandsland in snoepkleuren. 

De wanhopige zucht naar schoonheid en loutering wordt door Craig ingehouden geacteerd. Dat maakt de tragiek van Lee alleen maar aangrijpender. Lee is eigenlijk een rotzak, Craig maakt hem ondanks zijn grommende bluf menselijk, bijna bloedstollend is de wijze waarop Lee de glibberige Eugene niet probeert te verliezen. Craig die door de film loopt in een linnen pak en hoed op, is morsig en elegant, tegelijkertijd, het is een meer dan memorabel schouwspel. Hypnotiserend  is de vertolking van Craig in Queer. 

Er zijn minpunten in de film. In het laatste deel van de film gaan Lee en Eugene naar het regenwoud van Ecuador voor de ultieme telepathische drug. Daar vliegt Queer grandioos uit de bocht, dat hallucinante is overdreven, en toch onderhoudend. Vergeet niet dat de regisseur twee horrorfilms maakte. Het etiket dat Guadagino aan de oppervlakte schitterende films maakt, die diepte ontberen, zal altijd wel blijven hangen. De film sleept soms, Craig trekt telkens weer het verhaal op spoor. En Jason Schwartzman steelt in een geweldige bijrol bijna de show.  

Queer (Cinéart) vanaf 16 januari in de bioscopen.