Vingt dieux is een charmant Frans plattelandsdrama over een jongen die kaasmaker wil worden.

 Door Ulrik van Tongeren

De Franse houden van hun kazen, eindelijk is er een speelfilm die over kaas maken gaat. De Jura in oostelijk Frankrijk is beroemd door de Comté kaas, het is een half harde kaas met een nootachtige smaak. Het is waarlijk een natuurproduct, door kleine boeren gemaakt. Het boerenleven werd niet door de ogen van de grote stadbewoner gecreëerd, veel locale mensen, voor en achter de camera, werden gebruikt voor de productie. 

Totone (Clément Faveau) is een achttienjarige jongen die graag bier drinkt met zijn maten. Wanneer zijn vader overlijdt moet hij voor zijn zevenjarige zusje Claire (Luna Garret) gaan zorgen. Een prijswinnende kaas fabriceren wordt zijn grote doel. Bovendien krijgt hij een romance met een plaatselijke boerendochter. Het is een simpel verhaal met veel liefde gemaakt door de debuterende regisseuse Louise Courvoisier. Ze is afkomstig uit de streek, het ‘verboden’ woord authenticiteit is hier op zijn plaats. Geeft Vingt Dieux een te idyllisch beeld van het Franse platteland? Jazeker, maar dat is tevens de grote kracht van de film. 

Het is geen simplistisch boerendrama. Totone is een losbol, maar neemt wel de taak op zich om voor zijn zusje (Luna Garret), dat is een opstap naar volwassenheid. Zijn vrienden helpen hem ook, ze stelen melk voor zijn kaas, wat zowaar suspense oplevert. Solidariteit is een essentieel ingrediënt in boerengemeenschappen. Ook zien we hoe hard de boeren werken, er is te weinig respect voor mensen die met hun handen iets maken. Ons bordje zal leeg zijn als de boeren verdwijnen. Wat een fysieke kracht er nodig is om een levensmiddel als kaas te maken is bijna niet voor te stellen.

Dit is geen zwartgallig betoog over het zware boerenleven, het is een ode aan dat leven. Er zit veel humor in. Terloops wordt de cirkel van het leven getoond, met als emotioneel hoogtepunt de geboorte van een kalf. De seksuele ontbolstering van Totone met zijn strenge vriendin en boerendochter Marie-Lise is gevoelig verbeeld, het helpt dat ze samen hetzelfde lichamelijk zware beroep hebben. Vingt dieux is een zeer fysieke film, die tastbare lichamelijkheid is zo meeslepend en inspirerend. De levenskracht die ervan uitgaat is betoverend. 

Vingt dieux (Paradiso Film) nu in de bioscopen.