om de paar weken loert de man verwachtingsvol naar buiten een heldere hemel, zonneschijn geen regendruppels langs de ruiten vastbesloten loopt hij rustig naar…

                    mijn mond staat open schreeuw zonder geluid als tranen over mijn wangen stromen het is ijzig stil wil hard rennen…

  bloemblad ligt er uitgewaaierd over het kleurrijk pad dat mijn voeten aangenaam prikkelt voorzichtig door mijn tenen wordt betast als de zon ondergaat de lucht in een kleurenpalet van…

            vele tranen ontnemen het zicht bedekken bomen en paden in regen en mist immens verdriet doet mij zuchten en kreunen laat takken, en vogels…

                        een boot vaart gestaag door opslaande golven de maan weerkaatst haar licht op het deinende zwarte water verlicht…

        schaduwen op de muur overgebleven van wat eens was een sprankelend leven vol uitdagingen en avontuur kamers gehuld in het duister wanden bekleed met eenzaam gefluister…

          onverstoorbaar langs de waterkant loer je doodstil naar een maaltje jou ontgaat geen enkele beweging in de door licht weerkaatste sloot of het water naast…

      het voelt fijn als ik naast je lig naar je kijk terwijl je slaapt dagelijkse beslommeringen even uit het geheugen gewist mijn vingers in jouw warme hand…

    bron van kracht beschermheer van het leven weidse bloem die de zon toelacht zie je verdriet je neerhangend broze blad schaduw heeft je omgeven ontkomt niet aan de…

          hoewel de koude nog flink voelbaar is regen met bakken uit de lucht valt harde wind ons wandelen zo nu en dan onmogelijk maakt zijn…

        kleurrijke bloem met duizend meeldraden om de ster van helder groen kunstwerk van het buiten met ragfijne zijdezachte bladeren geeft mij lust voor het leven oh…

      meisje van buiten met haar wit kanten jurkje en gele sandalen aan elkaar geregen paardenbloemen in haar felrode haar huppelde vrolijk zingend de dagen door over heuvels…