Bijna 20 miljoen Koerden in Turkije wordt niet alleen het recht op zelfbeschikking of het recht op onderwijs en meningsuiting in het Koerdisch ontzegd, maar zelfs het recht op leven.

Selman Ipek is in loondienst bij het distributiebedrijf ‘Fırat’ dat de kranten Azadiye Welat en Özgür Gündem verspreidt. Allebei in lijn met de strijdbare Koerdische volksbeweging voor vrijheid, democratie en zelfbeschikkingsrecht. Het werk van Selman Ipek bestaat uit het verspreiden van de twee kranten in Diyarbakir, een belangrijke Koerdische stad in zuidoostelijk Turkije.

Op een dag wordt Selman, terwijl hij aan het werk is, door de Turkse politie aangehouden en geïntimideerd. Hij wordt ter plekke ondervraagd en bedreigd. Hij moet antwoorden geven op vragen als ‘Aan wie verkoop je de kranten?’, ‘Hoeveel kranten verkoop je?’, ‘Hoeveel kranten neemt de gemeente af?’ en ‘Hoeveel kranten geef je aan de BDP?’. [1]

De politie registreert de naam van Selman en raadt hem aan om voortaan geen kranten meer te verspreiden, als hij niet wil dat hem ‘iets’ overkomt. Deze keer heeft Selman geluk. Er zijn in heel Turkije talloze gevallen bekend van mensen die op straat in elkaar geslagen, doodgeknuppeld of doodgeschoten worden omdat zij progressieve kranten verkopen, verslaggever zijn van een progressieve krant of een ander medium of omdat zij kritische pamfletten verspreiden.

Politiegeweld

Bijna iedere demonstratie van Koerden wordt met fel politiegeweld geconfronteerd. Speciale manschappen, wapenstokken, pepergas, waterkanonnen en vuurwapens worden ingezet om mensen die voor vrijheid, etnische erkenning, culturele rechten en democratie demonstreren klein te krijgen. Bij nagenoeg alle demonstraties raken mensen licht tot ernstig gewond als gevolg van politiegeweld. Bovendien worden mensen in te veel gevallen ook regelrecht doodgeschoten of verliezen zij hun leven aan de gevolgen van zware verwondingen.

Turkse rechters stellen zich bijzonder begripvol en empathisch op ten opzichte van politieagenten die voor de ogen van honderden getuigen doelbewust en doelgericht demonstranten doodschieten. Herhaaldelijk is gebleken dat de standaardverklaring ‘Ik viel op de grond en hoorde opeens een schot, maar of het mijn wapen was of dat van een andere agent weet ik niet meer’ voldoende is om het voor de rechters ‘aannemelijk’ te maken dat het niet de aangeklaagde politieagent was die een demonstrant doodschoot.

Op grond van dezelfde verklaring werd ook de politieagent vrijgesproken die Özgür Arda, een 30-jarige Koerdische jongeman, vermoordde. Zo worden er in Turkije nog steeds mensen vermoord terwijl hun moordenaars maar al te gemakkelijk vrijgesproken worden en vrij rond kunnen lopen.

En is het ooit ergens op aarde voorgekomen dat een burger tot een gevangenisstraf van 11 jaar en 3 maanden veroordeeld werd omdat een rechtbank enkel en alleen op grond van het dragen van een ‘guerrilla’-sjaal bewezen achtte dat deze burger lid zou zijn van een terroristische organisatie? Ja, in november 2011 in Turkije, om precies te zijn in Istanbul. Cihan Kirmizigül, een student aan de Galatasaray Universiteit in Istanbul kreeg die straf door een rechtbank aldaar opgelegd omdat hij schuldig bevonden werd op grond van de ‘misdaad’ van het dragen van een sjaal om zijn nek.

Ziekmakende detentie

Volgens de Vereniging voor Mensenrechten zijn in het jaar 2012 ten minste 109 gedetineerden in Turkse gevangenissen overleden. Volgens het Ministerie van Justitie is het aantal zieke gedetineerden in Turkse gevangenissen momenteel 460. De Vereniging voor Mensenrechten registreert dat de gezondheid van zeker 100 gevangenen in kritieke toestand verkeert.

Desondanks weigert de Turkse staat in de persoon van president Abdullah Gül die daartoe bevoegd is deze 100 mensen vrij te laten zodat zij zich op tijd en adequaat kunnen laten behandelen. De gewoonte van de staat is om de zieke gedetineerden onbehandeld te laten en ze gevangen te houden totdat de dood er vrijwel op volgt. Pas dan, als geen enkele behandeling meer het overlijden kan voorkomen, worden de desbetreffende gedetineerden vrijgelaten.

In de afgelopen periode van drie jaar zijn meer dan 11.000 Koerden, bijna allemaal leden, afgevaardigden of bestuurders van de BDP, op brutale wijze opgepakt en zonder een eerlijk proces voor onbepaalde tijd of een relatief groot aantal jaren gevangen gezet. Deze nog steeds met veel geweld voortgezette systematische operatie van de Turkse staat is erop gericht om de hele Koerdische vrijheidsbeweging te arresteren en op te sluiten. De motiverende logica daarachter is: ‘Als de Koerdische vrijheidsbeweging niet door het veelzijdige staatsgeweld klein of kapot te krijgen is, dan moet de Koerdische vrijheidsbeweging maar compleet opgepakt en opgesloten worden.’

Onder degenen die opgesloten zijn, bevinden zich vele tientallen vrijzinnige journalisten en nog eens vele honderden advocaten, leraren, kinderen, minderjarige scholieren, studenten, vakbondsactivisten, kunstenaars en intellectuelen. Kortom, mensen die oppositie voerden of konden voeren tegen de Turkse regering van dictator Erdoğan. Mensen ook, die bijna allen ten laste gelegd hebben gekregen betrokken te zijn bij ‘terroristische activiteiten’ en/of lid te zijn van een ‘terroristische organisatie’.

‘Terrorisme’

Maar wat betekent dat, ‘terroristische activiteiten’ en ‘terroristische organisatie’? De BDP wordt zowel door de Turkse regering als door de Turkse rechterlijke macht als ‘verlengstuk van een terroristische organisatie’ en dus als ‘terroristische organisatie’ beschouwd en als zodanig behandeld. De realiteit is echter dat de BDP een geweldloze en vreedzame partij is die zich samen met andere democratisch-progressieve partijen en maatschappelijke bewegingen inspant voor vrede en democratie in Turkije.

De BDP is met bijna 40 zetels in het Turkse parlement vertegenwoordigd en zowel binnen het parlement als in de samenleving op een opbouwende manier actief. In het parlement oefent deze partij haar parlementaire activiteiten uit, binnen de samenleving haar geweldloze maatschappelijke acties, zoals bijvoorbeeld de jaarlijkse ‘Newroz’-viering of de regelmatige protestdemonstraties tegen willekeurig politiegeweld en andere vormen van mensenrechtenschending door Turkse autoriteiten.

Desondanks kan iemand die zichtbaar enige sympathie voor deze partij toont al snel als lid van een ‘terroristische organisatie’ beschouwd en als zodanig berecht worden. Het geabonneerd zijn op een kritische krant die de Koerdische vrijheidsstrijders niet als terroristen beschouwt en waarin opbouwend en verzoenend over de Koerdische kwestie bericht wordt, is genoeg om ‘beschuldigd’ te worden van betrokkenheid bij een ‘terroristische activiteit’.

Maar tegenwoordig is het ernstiger gesteld met de politieke realiteit in Turkije. Want om van betrokkenheid bij ‘terroristische activiteiten’ en lidmaatschap bij een ‘terroristische organisatie’ verdacht te worden of om überhaupt opgepakt, opgesloten, gemarteld of vermoord te worden, is het genoeg om Koerd te zijn en is het genoeg om als niet-Koerd met de Koerden te solidariseren. De moorddadigheid, machtsarrogantie en -willekeur van de Turkse staat ten aanzien van de Koerden kent geen beperkingen.

Getuige ook het voorval van ruim een jaar geleden waarbij in het dorp Roboski in zuidoostelijk Turkije 35 Koerdische burgers door Turkse gevechtsvliegtuigen gebombardeerd en vermoord werden. De ruime meerderheid van de doden bestond uit kinderen en pubers. De overigen waren bijna allen jonge mannen die nog in de kracht van hun leven waren. Ruim een jaar na dato weigeren de regering Erdoğan en de Turkse strijdkrachten nog steeds om verantwoording af te leggen over de lafhartige moord op de 35 onschuldige, niets vermoedende mensen.

Fascistische overheid

De bijna 20 miljoen Koerden in Turkije wordt niet alleen het recht op zelfbeschikking of het recht op onderwijs en meningsuiting in het Koerdisch ontzegd, maar zelfs het recht op leven. Amnesty International in het jaarboek 2012: ‘Toegezegde constitutionele en andere wettelijke hervormingen werden niet doorgevoerd. In plaats daarvan werd het recht op vrijheid van meningsuiting bedreigd en kregen demonstranten te maken met toenemend politiegeweld. Duizenden vervolgingen volgens ondeugdelijke anti-terrorismewetgeving voldeden stelselmatig niet aan normen voor een eerlijk proces. Burgers kwamen om bij bomaanslagen. Er werd geen vooruitgang geboekt in het erkennen van het recht op gewetensbezwaar of het beschermen van de rechten van kinderen binnen het rechtssysteem.’

Deze passage mag dan wel op een treffende manier de realiteit van het Koerdische volk in Turkije weergeven, toch slaat de beschrijving vooral op de realiteit en het karakter van de Turkse overheid. Een fascistische en corrupte overheid die de humanitaire en democratische rechten van alle volkeren in het land aan haar laars lapt. Een overheid bovendien die de armen steeds armer maakt om de rijken steeds rijker te maken en het er tegelijkertijd ook zelf van te nemen.

Ondertussen tonen de Turkse lobby-groepen zich uiterst actief en steeds actiever in hun veelzijdige inspanningen. In verschillende delen van de wereld en ook in Europa en Nederland richten deze groepen zich op uiteenlopende prominenten, instellingen, organisaties en volkskringen. Een van hun belangrijkste doelen is om alles en iedereen wijs te maken dat Turkije inmiddels een ‘ontwikkeld’, ‘modern’ en ‘Europa-waardig’ land is dat bovendien ook de humanitaire en democratische grondrechten ‘respecteert’…

 

Meriç Esin

1. BDP staat voor Bariş ve Demokrasi Partisi, vertaald: Partij voor Vrede en Democratie, een democratisch-progressieve volkspartij voor heel Turkije die ook onder de Koerden in Turkije veel aanhang heeft vanwege haar ondubbelzinnige en consequente oppositie tegen de nationale onderdrukking en discriminatie van de Koerden.

Door ravage

Abonneer
Laat het weten als er

*

7 Reacties
Oudste
Nieuwste Meest gestemd
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties
anton groeneveld
11 jaren geleden

….
 
it takes 2 2 tango
 
evenals de palestijnen en de zigeuners die ook hun steentjes bij kunnen dragen
 
….
 
 

Anoniem
11 jaren geleden

Ja  daag ik ga je onzin lezen 

Kijkes
11 jaren geleden

Een artikel tot ‘onzin’ verklaren zonder het eerst gelezen te hebben? Zieliiiiig…!

Jacob Lageveen
11 jaren geleden

Goed stuk. De koerden hebben inderdaad weinig te zeggen onder Erdogan. Then again, wat heeft Nederland te zeggen?

Meriç Esin
11 jaren geleden

Met alle respect, maar dat is wel een heel karige conclusie. Bij een meer aandachtige lezing van het artikel zal blijken dat het niet alleen maar gaat om het feit dat “de Koerden weinig te zeggen hebben onder Erdoğan”. In essentie gaat het er (ook) om dat de Turkse overheid beleidsmatig, structureel en stelselmatig de universeel geformuleerde humanitaire en democratische grondrechten schendt. Deze fascistische politiek van de schending van grondrechten geldt voor alle volkeren binnen Turkije en wel in het bijzonder voor het Koerdische volk. Alleen al de enkele anekdotes in het artikel maken dat, als het goed is, wel duidelijk.
 
Niet alleen onder Erdoğan hebben de Koerden ‘weinig’ te zeggen. Ook onder zijn voorgangers en hun regeringen, tot Atatürk aan toe en ook een periode daarvóór, hadden de Koerden ‘weinig’ te zeggen. Vanaf het begin van de republiek Turkije was en is  onderdrukking van de Koerden niet alleen regeringspolitiek maar vooral ook staatspolitiek.
 
De vraag: Wat heeft Nederland te zeggen?
 
Nederland heeft niet alleen wat te zeggen, maar heeft het ook wat te doen door iets niet te doen! Nederland heeft zakenrelaties met Turkije. Gedurende het hele jaar 2012 werden ‘400 jaar bilaterale betrekkingen tussen Nederland en Turkije’ gevierd. In dat kader zijn diverse activiteiten ontplooid en het hoogtepunt daarvan was de Nederlandse handelsmissie naar Turkije die in de eerste helft van november vorig jaar gerealiseerd werd. De missie werd onder leiding van premier Rutte door een handelsdelegatie ondernomen. Zij bracht een handelscontract met een volume van 4 miljard Euro op en de mogelijkheid om nieuw investeringskapitaal naar Turkije te exporteren. Nederland is volgens sommige bronnen de grootste investeerder in Turkije.
 
Bezit van de status van ‘de grootste investeerder in Turkije’ geeft de Nederlandse regering in theorie de mogelijkheid om ‘effectieve en efficiënte’ kritiek op de Turkse overheid te uiten vanwege de systematische schending van grondrechten. Deze status geeft de Nederlandse regering in theorie de mogelijkheid haar bilaterale betrekkingen met Turkije aan keiharde afspraken te verbinden over respectering en handhaving van humanitaire en democratische grondrechten.
 
Met de nadruk op ‘in theorie’ want de Nederlandse overheid heeft zich in dit soort zaken doorgaans als een opportunistische relatiepartner bewezen. Zo ook in de relatie met Turkije. Tijdens de bovengenoemde handelsmissie heeft Rutte geen kritiek van betekenis durven uiten met betrekking tot bovenbedoelde schendingen. Terwijl Amnesty International hem met klem had opgeroepen dat juist wel te doen. Maar ook de oproep van Amnesty International was tevergeefs. Waarom zou Rutte die kritiek ook uiten als er wat in en aan Turkije te verdienen valt? Hij is niet gek!?
 
Daarom is het misschien niet realistisch om zeker van een neoliberale regering als die van Rutte zonder meer te verwachten dat die de kwestie van mensenrechtenschendingen spontaan en uit zichzelf aan de orde stelt als er ook kapitaals- en handelsbelangen in het geding zijn. Realistischer is het eraan te werken dat het volk van Nederland in al zijn etnische schakeringen van onderop en met kracht de Nederlandse regering aanspoort om af te zien van haar opportunistische houding ten aanzien van mensenrechtenschendingen en zich wat dat betreft principieel op te stellen. Dit zou ook een indirecte vorm van internationale solidariteit vanuit Nederland kunnen zijn.
 
Dat is wat Nederland te zeggen kan hebben! En dat is beslist niet niets!

anton groeneveld
11 jaren geleden

 
….
 
400 jaar bilaterale betrekkingen tussen Nederland en Turkije ….
 
….
 
http://www.parool.nl/parool/nl/30/ECONOMIE/article/detail/3372842/2013/01/06/Vliegtuig-met-1-5-ton-goud-uit-Ghana-mag-Turkije-niet-verlaten-na-noodstop.dhtml ….
 
….
 
discussie gesloten ? ….
 
….
 
 

Meriç Esin
11 jaren geleden

Met alle respect wel, maar ik snap niet zo goed wat je daarmee bedoeld! …